هفت سنگ قبر

نگاهی به سنگ قبر ویلیام شکپیر، سیلویا پلات، ویرجینیا وولف، جان کیتس، اف. اسکات فیتز جرالد، رابرت فراست و دوروتی پارکر.

جان فولس» (John Fowles)، نویسنده‌ی انگلیسی، برای نویسندگان هویتی نیمه‌خدایی قائل بود؛ زیرا نویسنده‌ها می‌توانند شخصیت‌های رمان‌های‌شان را آن‌گونه که دوست دارند بیافرینند. ما با خواندن رمان‌ها و شناختن شخصیت‌های داستان‌ها، می‌توانیم هم با جهان نویسنده‌ و هم با دنیای درونی شخصیت‌هایی که آفریده‌اند ارتباط برقرار کنیم. نویسنده‌ها ماهیت نیمه‌خدایی دارند؛ زیرا اگرچه می‌‌آفرینند، سرانجام در برابر مرگ تسلیم خواهند شد، مثل همه‌ی انسان‌ها.

اینک متن سنگ مزار چند نویسنده‌ی‌ معروف:

ویلیام شکسپیر: هر کس از این مزار پاسداری کند، خداوند نگهدارش باد! نفرین بر هر کس که استخوان‌هایم را جابه‌جا کند!

سیلویا پلات: در میان شعله‌های سرکش آتش نیز نیلوفری طلایی می‌تواند رشد کند.

ویرجینیا وولف: خودم را به سوی تو پرتاب خواهم کرد‌ ای مرگ! بدون این‌که مغلوب شوم و گردن خم کنم.

 (از کتاب امواج/ خیزاب‌ها)

جان کیتس: این‌جا کسی آرمیده که نامش روی آب نوشته شده بود.

اف. اسکات فیتز جرالد: و بدین ترتیب، نشسته در قایقی، خلاف جریان آب پارو می‌زنیم و بی‌وقفه به سوی گذشته رانده می‌شویم.   (از گتسبی بزرگ)

رابرت فراست: خواسته‌هایم در جدال با دنیا بود.

دوروتی پاکر: خاکسترم را ببخشید. (بعد از مرگ جنازه‌ی دوروتی پارکر را سوزاندند و این جمله را که خودش انتخاب کرده بود، بر سنگ مزارش نوشته شد.)