محمدرضا شجریان

از ویکی‌گفتاورد

پرش به ناوبری پرش به جستجو

محمدرضا شجریان خواننده و آهنگساز و موسیقی‌دان ایرانی. زادروز: (۱۳۱۹ خورشیدی).

نشست انجمن بازیگران خانه سینما - ۱۵ دی ۱۳۸۸

• «استاد اصلی من زندگی و شرایطی است که بر من گذشته، چرا که من از هر پدیده‌ای درس گرفتم، به عبارت بهتر من هرچه دارم از آموخته‌هایم است.»
• «جمع تمام استادانی که ذکر نام آنها رفت شد شجریانی که در حال حاضر اینجا است.»
• «نوع آوازی که من کار می کنم در بازیگری وجود ندارد اما بازیگری من همان آوازی است که در صحنه اجرا می کنم.»
• «بازیگر تئاتر وقتی روی صحنه می رود با بیان خود بازی می کند و مخاطب را تحت تاثیر قرار می‌دهد، بازیگر سینما هم همینطور زمانی که مقابل دوربین قرار می گیرد با قدرت بیان خود نقشی را ایفا می کند ؛ خواننده وقتی روی صحنه آواز می خواند باید به گونه ای شعر را در لحن و آواز خود روایت کند که مانند یک هنرپیشه تاثیر عمیقی در وجود شنونده بگذارد و این نکته‌ای بود که استاد مهرتاش بر روی آن تاکید بسیاری داشت و معتقد به فن بیان در آواز موسیقی ایرانی بود. در واقع آواز هم باید به لطافت طبع و زیبایی بیان بازیگر باشد.»
• «(غلامحسین بنان) یک روز به من گفت که تاکید نابجا روی کلمات نداشته باشم و همانگونه که حرف می‌زنم آواز بخوانم چرا که کشش‌های بی‌جا باعث می‌شود که شعر از فرم درست خود خارج شود.»
• «یکی از نکات مهم که تاثیر فراوانی در بارور شدن هنر هنرمند دارد و مستقیما در مردم نیز تاثیر می‌گذارد، اخلاق و رفتار خوب هنرمند است و مردم هنرمند را باید به گونه‌ای بشناسند که ارزش هنرمندی داشته باشد چرا که هنر برای انسانیت است و یک هنرمند نباید زندگی خود را با شک و قضاوت‌های بی‌جا پیش ببرد؛ یکی دیگر از مسائلی که باید رعایت شود این است که هنر خود را دست کم نگیریم و در هر محفلی هنرمان را عرضه نکنیم. باید هنر یک هنرمند به گونه‌ای عرضه شود که ارزش خودش را پیدا کند و این امر میسر نمی‌شود مگر اینکه رفتار خود هنرمند هم هنرمندانه باشد.»
• «هیچ هنرمندی در تمام حوزه های هنری نمی تواند در پشت دفتر نگاه خود پنهان شود چرا که دو پدیده در وجود همه انسانها وجود دارد که به صورت فرستنده و گیرنده در ارتباط های اجتماعی تاثیر گذار است یکی از این دو عنصر صدا و دیگری نگاه است و من با این دو پدیده سالهای سال زندگی کرده‌ام.»
• «انسان ها در مواجه با هم تحت تاثیر موج نگاه یکدیگر قرار می گیرند که این موج هم در کنسرت و هم در بازی تئاتر و در اجراهای زنده وجود دارد و من هنگام اجرا با یک نگاه به سالن موج مثبت سالن را دریافت می کنم؛ صدا هم یکی دیگر از این پدیده های است، من تمام زندگی خود را با صدا گذرانده ام و با شنیدن صدای یک فرد به راحتی می توان احساس و آنچه درون او می گذرد را دریافت کنم به همین دلیل این دو عامل پلی برای ایجاد اعتماد بین دو طرف است.»
• «اگر ابزار کار در هر هنری بیشتر شود به طبع تنوع نیز افزایش پیدا می کند.»
• «ریتم اساس زندگی و همان زمانبندی است که هر پدیده ای وجود دارد و ریتم در آواز حرف اول را می زند و سکوت هم بخشی از موسیقی است، در واقع سکوت بین فواصل موسیقایی فرصتی است برای خوب گوش دادن و هضم کلمه به کلمه شعر در آواز است.»
• «اگر موسیقی را از سینما بگیریم دیدن فیلم دیگر لطفی ندارد؛ در شعر هم همینطور است موسیقی روان شعر، ادبیات و حتی کلام روزمره ما است.»
• «ارتباطی که بین موسیقی و سینما هست در بین دیگر هنرها هم مشاهده می شود.»
• «موسیقی هر ملتی به درازای تاریخ آن ملت است و این دو همواره با یکدیگر پیش می روند. شادی، شکست، غم و دیگر حالات مردم یک مملکت ارتباط مستقیم با تاریخ دارد که این حالات در زبان موسیقی جاری می شود.»
• «مقوله سنت از هر طرف در یک چهاردیواری محصور است و در طول تاریخ سنت های مختلف شکسته شده و یک سنت جدید جایگزین آن شده است و این خاصیت بشر است اما اصالت چیز دیگری است و همیشه وجود داشته و باید آن را حفظ کرد در واقع سنت را به عنوان یک فرهنگ رسیده از گذشته نگه می داریم و برای آن احترام قائل هستیم اما می توان اصالت ها را به اشکال مختلف استفاده کرد.»
• «موسیقی اصیل ایرانی موسیقی تفکر است و موسیقی غم نیست و برای همه حالات انسان موسیقی وجود دارد و موسیقی ایرانی پتانسیل های قدرتمندی در اجرا انواع حالات انسانی را دارد؛ آنچه برای ما اهمیت دارد مفاهیم درونی حالات بشر است که در قالب کلمات جاری می شود.»

در فیلم مستند پژواک روزگار- اردیبهشت ۱۳۸۹

• مذهب در این هزاروخورده‌ای سال نگذاشته (موسیقی) خودش را نشان دهد چون روحانیت فکر کرده یک رقیب دارد، موسیقی را از صحنه بیرون می کرده. شجریان: پژواک روزگار
• هراسی ندارید از این‌که حکومت با شما برخورد کند؟

چه برخوردی می‌خواهد بکند؟

بازداشتتان کند.

خب بکند؛ هراسی نیست از این چیزها. شجریان: پژواک روزگار

• این آدم (محمود احمدی‌نژاد) آمد تلویزیون، آمد نیش‌خند زد وگفت "یه عده خس‌وخاشاک این گوشه آمدن حرف می‌زنن و ما مثل آب روان آمدیم و همه اینها رو می‌بریم" گفتم خب؛ من صدای همین خس‌وخاشاکم. اما این خس‌وخاشاک اگر طوفان راه بیفتد، چشم آدم‌ها را کور می‌کنند. شجریان: پژواک روزگار

• نزدیک ماه رمضان سال ۵۸ بود. یک عده از جوانان که در صداسیما بودند از من خواستند که کمکی بکنم و برای لحظات نزدیک افطار فکری بکنم. من هم گفتم که کمکتان میکنم.رفتم خانه و شعری را انتخاب کردم و عصر، آن را توی استودیو اجرا کردم. درست دو روز قبل از ماه رمضان، یک فتواییه از آقای خمینی آمد که موسیقی مخدر است. من گفتم خداحافظ شما! جای ما نیست. موسیقی مخدر است؟ حرام می خواهید بدانید؟ خودتان می‌دانید و خودتان. نوار را دادم به بچه ها و گفتم شعری به همراه ربنا هست، دادم به‌شان و خداحافظی کردم. چند روز بعد دیدم که همین ربنای من را پخش کردند. شجریان: پژواک روزگار

در تلویزیون استرالیا

• صدای زن بخشی از جایگاه موسیقی ماست. وقتی نیست، بخشی از موسیقی ما وجود ندارد. چگونه است که صدای مرد، زن را تحریک نمی‌کند و صدای زن، مرد را تحریک می‌کند؟ این چه نوع تحریکی است؟ اصلا هیچ منطقی در این حرف نیست. اس‌بی‌اس
• وقتی آقای احمدی‌نژاد کسانی را که برای اعتراض به خیابان‌ها رفته بودند، خس‌وخاشاک خواند، من هم اعلام کردم، صدای این خس‌وخاشاک‌ام. این صدا همیشه برای خس‌وخاشاک بوده و هست و به رادیو و تلویزیون شما اجازه نمی‌دهم صدای مرا پخش کنید. اس‌بی‌اس/رادیوفردا
• با آتش نمی‌شود، صحبت کرد. منطقی در گلوله نیست. منطق این هست که با هم صحبت کنیم. با آهنگ "زبان آتش" از کسانی که تفنگ دستشان می‌گرفتند و رو به مردم شلیک می‌کردند، خواستم تفنگ‌شان را زمین بگذارند. اس‌بی‌اس/رادیوفردا
• رسما به من نمی‌گویند ممنوع هستم ولی تا جایی که می‌شود سنگ می‌اندازند و مجوزهای مختلف می‌خواهند. برای همه اهالی موسیقی، این مشکلات هست مگر کسانی که خودشان را در اختیار دولت می‌گذارند و برای رادیو و تلویزیون می‌خوانند. اس‌بی‌اس/رادیوفردا
• با اشاره به روزهای پرتنش بعد از انتخابات خردادماه ایران: به خاطر رفتار با مردم، بارها پای تلویزیون اشک ‌ریختم. حکومت ما سخت در اشتباه است. مثل اینکه مردم‌اش را نمی‌شناسد. اس‌بی‌اس/رادیوفردا
• مصاحبه کننده درباره آواز خواندن دختر شجریان در مقابل تماشاگران مختلط در استرالیا می‌پرسد و اینکه آیا این نوعی ایستادگی احتمالی بعد از انتخابات ایران، در مقابل قوانین دولت ایران است؟

آنها (در دولت و حکومت) راه خودشان را می‌روند. به قول خودشان قوانین الهی است و قابل تعویض نیست. آنها کار خودشان را بکنند، ما هم کار خودمان را می‌کنیم. ای‌بی‌سی

در گفتگو با شبکه سی‌ان‌ان، خرداد ۱۳۸۹

• «وقتی ۳۱ سال گذشته را مرور می‌کنم، حتی یک روز را به خاطر نمی‌آورم که از زندگی در چنین شرایطی احساس خوشحالی کرده باشم.» سی‌میل
• با اشاره به تلاشش برای جلوگیری از پخش موسیقی‌هایش در صدا و سیما: «اجازه نمی‌دهم حکومت از ابزار من علیه خود من استفاده کند.» سی‌میل
• با اشاره به این‌که موسیقی‌های حماسی‌ای که در جریان برنامه‌های پس از پیروزی محمود احمدی‌نژاد از صدا و سیما پخش می‌شد برای زمان دیگری بوده و مربوط به این زمان نیست: «اگر لازم باشد چیزی برای این زمان بخوانم؛ می‌خوانم. که خواندم: ترانه تفنگت را زمین‌ بگذار.» سی‌میل
• «هنر در ذات خود یک نوع اعتراض است، ولی وقتی این هنر پا به عرصه تقابل می‌گذارد، حکومت‌ها از آن وحشت دارند.»
• خطاب به حاکمان جمهوری اسلامی: «باید با مردم حرف زد و نمی‌شود با آنها بد رفتار کرد.» سی‌میل

دست نوشته‌ای از محمد رضا شجریان درباره کنسرت همایون شجریان و همنوازان حصار در تاریخ ۲ اردیبهشت ۱۳۸۹

• شب چهارشنبه اول اردیبهشت‌ماه هشتاد و نه، وقتی برای دیدن برنامهٔ کنسرت همایون و علی قمصری و گروه حصار به سالن میلاد وارد شدم در ابتدا شور و هیجانی از حق‌شناسی و تشویق باشندگان را شاهد بودم که در پاسخ به آن هرچه می‌کردم باز ناتوان بودم. لحظه‌ای آرام گرفتیم تا با ورود هنرمندان جوان رقص رنگین کمان صداها و چهچهه‌ها آغاز شود. نظم سالن خوب بود و صدابرداری از همیشه بهتر بود.

• گروه همنوازان حصار، جوانان برخاسته از اصالت فرهنگ خانواده‌های موسیقی ایران با سرپرستی و آهنگسازی علی قمصری در کنار همایون از برخی دیواره‌ها و حصارهای دست و پا گیر سنت‌های کهن گذشته، ضمن احترام و فراگیری و حفظ نژادگی هنر آوا و نوای برخاسته از فکر و دست و پنجه و حنجره و دل‌های سازندگان و حافظان نغمات، مقام‌ها و ردیف‌ها و آهنگ‌های زندگی مردمان هر گله از سرزمین پهناور و کهن ایران زمین، ندای انباشته در اندیشه و دل‌های معصومانه خود را، بگونه‌ای دیگر از عرف گروه‌نوازی‌های شناخته شده صد ساله اخیر که هرکدام در زمان خود تحسین برانگیز و دلنشین بوده‌اند، با واژه‌ها (موتیف‌ها) و نغمات و رنگین‌کمان صداهای زیروبم و ریتم‌های پر شور و حال برخاسته از دل علی قمصری را به گوش جان رساندند. شنونده در این شب می‌باید چهار تا چشم و گوش دیگر از کنار دستی خود قرض می‌گرفت تا ببیند و بشنود این جوانان پرانگیزه چه فتنه‌ای بپا کرده‌اند.

• پنجاه سال است که در موسیقی حرفه‌ای در کنار اساتید و هنرمندان بزرگ و صاحب سبک و آفرینش بوده‌ام. از آنها آموختم و نیز ارائه و تدریس کردم، با دیگر موسیقی‌های پیشرفته ملل کم و بیش آشنا بوده و به‌دقت گوش کرده‌ام، از کلاسیک تا جاز و پاپ ماندگار گرفته تا موسیقی‌هایی که هرچند سال یکبار از درون جوامع برمی‌خیزد و فروکش می‌کند را شنیده‌ام، اما اندیشه ریتمیک آهنگینی بدین‌گونه که ثانیه‌های زودگذر را متوقف کند وهر ثانیه بیش از ده صدای هماهنگ در پیوند با واژه‌های دلنشین و ریتم‌های ترکیبی و پیچیده را بیافریند تا بحال ندیده‌ام، منظورم سرعت در نوازندگی نیست بل در زمانی زودگذر پیوند هنرمندانه و منطقی صداهای یک واژه از جملگان بر آمده از اندیشه علی قمصری است، که با تردستی نوازندگان پرشور و جوانش همچون چکاچک شمشیرهای آهنگین سرداران جوان، گاه می‌جنگد و گاه نغمه همنوائی سر می‌دهد و گاه چون آواز عاشقانه مرغان کوچک و بزرگ جنگل‌های سرسبز که با نغمه دلبری و دلدادگی جفت خود را به میهمانی زندگی می‌خوانند بگوش جان می‌رسید. این‌همه برخاسته از شهامت جوانانی است که در شرایط مناسب، بار درون خود را آزاد می‌کنند و شور و شادی می‌بخشند.

• هر بار که شاهد شهامت هنرمندانهٔ هنرمندی خلاق بوده‌ام دیده‌ام که چگونه دل‌های زمانه تسخیر او شده و با او زندگی کرده‌اند، نمونه آشکارش استاد حسین علیزاده است که آغازگر راهی در آهنگسازی و همنوازی شد که هنرمندان بعد از او این جرأت و شهامت را پیش رو دارند و موفقیت او را همچنان شاهدند. علی قمصری بشکلی گاه نه چندان دور و گاه متفاوت و مخصوص خود صداهای زیر و بم و هماهنگ را به بازی هنرمندانه می‌گیرد و چون آبشاری بر دل شنونده می‌ریزد. شهامتش از حد گذشته و گستاخانه صداها را مجبور به همزیستی مسالمت آمیز می‌کند. از طرز کارش پیداست که امکانات سازها و نوازندگان را به خوبی می‌شناسد. تک تک نوازندگان جوان، سامان صمیمی ، نگار خارکن، نوشین پاسدار، عربشاهی، مصباح قمصری، رضائی نیا، نصیری و آئین مشکاتیان همگی در صحنه خوش درخشیدند و بهنگام توان و استعداد همنوازی و همنوایی خود را نشان دادند. سهراب پورناظری شهامت و استعداد فوق‌العاده‌ای در نوازندگی و هماهنگی از خود نشان داد. علی قمصری خود چیره‌دست و مسلط ساز را در اسارت خود داشت و صحنه را به خوبی اداره می‌کرد. چنین قطعات سریع و پیچیده را در استودیو به‌راحتی می‌توان با چند بار تکرار ضبط کرد اما برای صحنه جرات و اعتماد به نفس و تمرینات فشرده را طلب می‌کند که همگی داشتند. همایون نشان داد که فرزند خلف نغمه و آواز است و ریتم‌ها هر قدر ترکیبی و پیچیده باشند به‌راحتی از عهده بر می‌آید و با استفاده از تکنیک خود تحسین و تشویق همگان را بر می‌انگیزد. در آن شب، این جوانان پر استعداد کاری کردند که هر بیننده‌ای بپا می‌خاست و با کف زدن‌ها و فریاد شادی سالن را روی سر خود می‌گذاشتند. در چهره علی قمصری به خوبی دیده می‌شد پدیده‌ای است پرانگیزه که می‌تواند صحنه‌های بین‌المللی را تسخیر کرده و شگفتی بیافریند.

• در همین جا با ذکر نکته‌ای معترضه به پدران و مادران و مسئولان امور بسنده می‌کنم. که توان و استعداد جوانان را باور کنیم. انباشت این نیروهای پرانگیزه و هدف را ناروا داشته، راه آزاد شدن و به هدف رسیدن آنها را فراهم کنیم. ما در همه زمینه‌های اجتماعی، از ریاضی و فیزیک و صنعت و هنر گرفته تا پزشکی و ورزش و فرهنگ و ... فراوان نیروهای انباشته در درون جوانان داریم که باید راه آزاد شدن مفید این نیروها را دریابیم و برنامه‌ریزی کنیم تا به شکل شایسته‌ای در جهت تعالی زندگی آینده مردم به پیش رود و آرامش اجتماعی به بار آورد. و الا انباشت و فشردگی آن به انفجاری تبدیل شده که جز ویرانی، پریشانی جامعه و پشیمانی حاصلی به بار نخواهد آورد. یک از صدها سخن این بود و ما گفتیم. ^[۱]

مصاحبه با شجریان به مناسبت تولد هفتاد سالگی

من بالاترین سرمایه را دارم و آن محبتی است که مردم به من دارند. این شعار نیست، یک اعتقاد قلبی است. این که مردم مرا دوست دارند را با هیچ چیز دیگری عوض نمی‌کنم. بعضی‌ها می‌خواهند با پول و قدرت مردم را بخرند و فکر می‌کنند که می‌توانند این کار را بکنند. اما مردم را در واقع ما خریده‌ایم. نه خودشان را، دل‌شان را. من این کار را کرده‌ام. بهایش هم کم نبوده. یک عمر زندگی بوده.

• مردم از ما انتظار دارند. انتظار دارند که همیشه به کمک‌شان بیاییم و تنهای‌شان نگذاریم. مردم ما را دوست دارند و دشمن هم فراوان داریم. وی همچنین با اشاره به برخی دشمنی‌ها با هنر و هنرمندان می‌گوید: دشمنی کرده‌اند برای این‌که همیشه خواسته‌اند از کنار هنرمند سودی ببرند. یا سود مادی یا سود تبلیغاتی. وقتی یک هنرمند تن به این بازی نمی‌دهد، دشمنی‌ها آغاز می‌شود. آنها دچار یک نوع بغض و بخل می‌شوند و شروع می‌کنند به دشمنی کردن.

• یک زمانی در نوجوانی و جوانی فکر می‌کردم که باید به دیگران نشان دهم که خواندن یعنی چی؟ اما الآن دنبال این نیستم. یک وقت دیگر انگیزه‌ام این شد که باید حرمت فرهنگ و هنر را دودستی نگه دارم تا اعتبار پیدا کند. اما امروز انگیزه‌ی من این است که آن‌چه را در غالب اشعار تحویل داده‌ایم، به کار ببندند.
• شهرت من به خاطر آوازهایی است که نخوانده‌ام.

پیام نوروزی سال ۱۳۹۰

محمدرضا شجریان در واپسین روزهای سال ۱۳۸۹ ضمن شادباش نوروز ۱۳۹۰ ، به شایعه خروجش از کشور پایان داد.

متن پیام:

«با سلام و درود

سال نو را به یکایک شما عزیزان هم‌وطنم شادباش عرض می‌کنم. آرزوی سالی سرشار از نشاط و شادی و تندرستی، و سرفرازی در پیکار زندگی دارم.

سالی که گذشت کلیه‌ی ارتباطات من با شما قطع بود و شایعه در وطن نبودنم دهان به دهان می گشت در حالیکه من همچنان در تهران بودم و به ادامه ی کارهای هنری و آموزشی و تحقیقاتی مشغول بودم. افتخار من همیشه این بوده و هست از تبار مردمانی بوده‌ام که با وجدان بیدار و کنجکاوی ذاتی و هوش سرشار ارزشهای سرزمینش را پاسداری کرده و نگه داشته، و از دم طوفان‌های ویرانگر تاریخ، زبان و آداب و ملیت و آیینش را با حماسه‌ی صبر و مقاومت نجات بخشیده و با همه‌ی گونه گونی زبان و آداب و رسوم و فرهنگ جغرافیایی باز با همدلی و در با همفهمی در کنار هم برادرانه زیسته است و امیدوارم همیشه چنان باشد. همه تون رو دوست دارم پایدار و سرفراز و برقرار باشید. عیدتان مبارک

همه‌تان را دوست دارم. پایدار و سرفراز و برقرار باشید.

عیدتان مبارک»^[۲][۳]

بدون منبع

• ریتم، اساس زندگی و همان زمانبندی است که هر پدیده‌ای وجود دارد و ریتم در آواز حرف اول را می زند و سکوت هم بخشی از موسیقی است، در واقع سکوت بین فواصل موسیقایی فرصتی است برای خوب گوش دادن و هضم کلمه به کلمه شعر در آواز است.

دربارهٔ او

• «شجریان استاد یگانه آواز ماست. توانایی‌های او واقعاً ستودنی است. من بارها شاهد هنرنمایی‌های او حین اجرا بوده‌ام و دیده‌ام چگونه حیرت همکارانم را برانگیخته است. او انسانی شریف، نجیب، شجاع و میهن‌پرست و به عبارت دیگر، انسان کاملی ست. درواقع او به نصایح بزرگان و استادان موسیقی که می‌گفتند اول انسان باشید و بعد هنرمند، به‌درستی عمل کرده است و باید به این استاد عالی‌قدر گفت «آنچه خوبان همه دارند، تو تنها داری».
  • فرهاد فخرالدینی^[۴]

روزِ غم باز به نوروز اُفتاد       دشمنِ عشق چُو پيروز اُفتاد! سوگ در سور زد و رنج به غَنج       بانگِ سُرنا زِ دَك و پوز اُفتاد! ساز بَر سيم شكست‌اَش مضراب       زخمه در دستِ زرْاَندوز اُفتاد! آن كه آوازه‌ى آوازش بود       از چه آوازِ دلْ‌اَفروز اُفتاد! پوست كَندَند بخيلان از دَفّ       تا جهان در كفِ پُفيوز اُفتاد! تار بين غمْ‌زده و كاسه به دست       تا كه شيپور سَرِ غوز اُفتاد! مى‌زَنَد بَر سَر خُود سنج به درد       دُهُل از تاختن و توز اُفتاد! چنگِ گيسو زده فرياد آمد       اشكِ آتش لبِ شب سوز اُفتاد! از كمانچه به جُز از آه مَبين       چون به گيتى كلَك و دوز اُفتاد! ناىِ ششْ بَند شدَش بند از بَند       جشنِ هَر روزه‌ى چلغوز اُفتاد! چهچهِ دوست در آتش زد و عشق       در دلِ هَر هنرآموز اُفتاد!

• • بهرام بیضایی در واکنش به خبر بیماری شجریان در نوروز 1395^[۵]
• «می‌توانم بگویم یکی از افتخارات من کارکردن در کنار انسانی کامل و به تمام معنا است. اگر استادی ایشان در زمینه کاری را کنار بگذاریم، (چراکه می‌دانیم در آواز بی‌رقیب هستند)، پی می‌بریم این فقط بخشی از شخصیت استاد است و بخش عظیم شخصیت ایشان، انسانیت‌شان است؛ انسانی دوست‌داشتنی، فروتن، به تمام معنا و البته هم‌سفری خوب، کسی که آن‌قدر خاکی و متواضع است که شما هیچ‌وقت احساس نمی‌کنید در کنار یک استاد پرآوازه بی‌بدیل و موسیقی‌دانی بزرگ نشسته‌اید. در کنار شجریان به‌عنوان یک انسان کامل، اخلاق آموخته‌ام و احترام زیادی قائلم و دوستش می‌دارم. این یک بعد شخصیتی آقای شجریان است؛ بعد انسانی.».
  • داریوش پیرنیاکان^[۶]
• «شجریان سفیر صلح ایران در جهان و بزرگ‌تر از آن است که افرادی با القابی که تنها شایسته خود و رسانه‌شان است، به استاد توهین کنند. این وظیفه دولت است که با تفکر بیشتر اجازه این رفتارها را ندهد.».
  • داریوش پیرنیاکان^[۷]
• «چه شب‌های باشکوهی داشتیم: در سالن و محوطه و سالن‌ها، صدای آسمانی شجریان شنیده می‌شد؛ صدای همان شهریار آواز ایران که امروز در چنگ نیرویی است که شهریار، سرباز، صاحب‌نام و گمنام نمی‌شناسد و ای کاش این بار خرق‌عادت کند و بر عاشقان آن صدای داوودی دل بسوزاند.».
  • بهروز غریب‌پور^[۸]

پانویس

همایون شجریان خوانندهٔ موسیقی سنتی ایرانی و نوازندهٔ تنبک و کمانچه است

همایون شجریان (۳۱ اردیبهشت ۱۳۵۴ تهران) خوانندهٔ موسیقی سنتی ایرانی و نوازندهٔ تنبک و کمانچه است. وی پسر محمدرضا شجریان می‌باشد.

فارغ التحصیل کنسرواتوار موسیقی تهران است، یک خواهر تنی بنام مژگان و یک برادر ناتنی بنام رایان دارد او فرزند دوم خسرو آواز ایران محمدرضا شجربان است.

نام مادر همایون و همسر اول محمدرضا شجربان فرخنده گل افشان می باشد

همایون شجریان سال هاست ازدواج کرده و صاحب یک دختر بنام یاسمین می باشد.

همایون شجریان از کودکی علاقه به موسیقی و ریتم در او نمایان بود تا آن که با تشخیص پدر نزد ناصر فرهنگ‌فر به فراگیری تکنیک و شناخت ریتم که اساس موسیقی است پرداخت و چند سالی هم آموختن را نزد جمشید محبی ادامه داد. از ده‌سالگی به همراه خواهرانش نزد پدر آواز را شروع کرد و در دوران بلوغ روزانه تکنیک آواز و صداسازی را به‌صورت فشرده فراگرفت. در همان زمان به هنرستان موسیقی رفت و کمانچه را به عنوان ساز تخصصی خود انتخاب کرد و در خارج از هنرستان به ادامهٔ فراگیری آن نزد اردشیر کامکار و آشنایی با تار و سنتور به صورت گوشی پرداخت.

همایون شجریان  پسر محمدرضا شجریان و برادر مژگان شجریان می‌باشد

او از سال ۱۳۷۰ به‌همراه محمدرضا شجریان در کنسرت‌های آمریکا، اروپا و ایران (با تنبک) همراهی کرد و از ۱۳۷۸ به بعد در صحنهٔ کنسرت‌ها به هم‌خوانی با پدرش پرداخت. اولین اثر با حضور او یاد ایام نام دارد که در آن اثر همایون شجریان تنبک نوازی را بر عهده داشته‌است. همایون شجریان کنسرت‌های بسیاری را با بزرگان موسیقی اجرا کرده و آثار زیادی را به همراه آنان در ایران و جهان منتشر کرده‌است که می‌توان به آلبوم کنسرت‌های «بی تو بسر نمی‌شود» و «فریاد» اشاره کرد که هردو اثر در سال‌های ۲۰۰۳ و ۲۰۰۵ نامزد دریافت جایزه گرمی شدند.

اولین آلبوم همایون شجریان که به تنهایی خوانندگی آن را بر عهده داشت «نسیم وصل» نام دارد که آهنگ‌سازی آن را محمدجواد ضرابیان بر عهده داشته‌است در سال ۱۳۸۲ منتشر شد. این سرآغازی بود بر اجرای کنسرت‌ها و آلبوم‌های مستقل او. وی پس از آن در سال ۱۳۸۳ دو آلبوم شوق دوست و ناشکیبا را منتشر کرد و در سال ۱۳۸۴ نقش خیال را به آهنگ‌سازی علی قمصری به بازار عرضه کرد که با استقبال فراوانی روبرو شد.

زندگینامه همایون شجریان

پس از آن در مهرماه ۱۳۸۵ آلبوم با ستاره‌ها که حاصل همکاری او با محمدجواد ضرابیان می‌باشد را به بازار عرضه کرد. در سال ۱۳۸۷ دو آلبوم قیژک کولی و خورشید آرزو را با همکاری گروه دستان منتشر کرد. او آب، نان، آواز را به آهنگسازی علی قمصری در سال ۱۳۸۸ و آلبوم شب جدایی را در سال ۱۳۸۹ منتشر کرد. در سال ۱۳۹۰ او آلبوم شوق نامه و ای جان جان بی‌من مرو را عرضه کرد. آلبوم شوق نامه به نوعی بازیابی تصانیف منسوب به عبدالقادر مراغه‌ای است که حاصل ۴ سال تلاش گروهی به سرپرستی محمدرضا درویشی است.

البته همایون شجریان تا سال ۱۳۸۸ پدرش را در اجراها همراهی می‌کرد. این دو مدت زمانی عضو گروه آوا بودند و در این دوران دو آلبوم غوغای عشق‌بازان و کنسرت محمدرضا شجریان و گروه آوا اجرا و به بازار عرضه شدند.

ترانه «وطن» بر اساس شعری با همین نام از سیاوش کسرایی از کارهایی بود که همایون شجریان چندی قبل از خرداد ۱۳۸۸ منتشر کرد.

 کنسرت همایون شجریان

تفریحات و علاقه مندی های همایون شجریان :

من بعد از سینما، تئاتر را هم خیلی دوست دارم و هربار که فرصتی پیش بیاید، حتما به دیدن نمایش ها می روم.

خودم به بازیگری علاقه دارم، اما هیچ وقت جراتش را پیدا نکرده ام. به نظرم آدم باید یا واقعا دست پر باشد یا اصلا وارد این حرفه نشود. من هم چون این توانایی را هیچ وقت در خود ندیده ام

دوستان سینمایی همایون شجریان:

اغلب سینماگران از دوستان نزدیک و صمیمی من هستند. پرویز پرستویی، گلاب آدینه، گوهر خیراندیش از این دسته هستند و نیکی کریمی ازجمله دوستان سینمایی من است که خود از علاقه مندان موسیقی کلاسیک به شمار می رود.

در میان بچه های تئاتر سیامک صفری، بهناز جعفری و بسیاری دیگر. می دانم هر اسمی هم بیاورم باز عده ای از قلم می افتند و من شرمنده شان می شوم

عکس همایون شجریان و همسرش

عکس همایون شجریان و برادر ناتنی اش رایان

 آثار همایون شجریان:

آلبوم‌ها
نام آلبوم	سال انتشار	آهنگساز	نوازنده/گروه	خواننده	ناشر	توضیحات
قاصدک	۱۳۷۳	پرویز مشکاتیان	پرویز مشکاتیان، همایون شجریان	محمدرضا شجریان		به‌صورت رسمی منتشر نشد.
یاد ایام	۱۳۷۴		داریوش پیرنیاکان، جمشید عندلیبی، همایون شجریان	محمدرضا شجریان	دل آواز	اجرا کنسرت سال ۱۳۷۱ آمریکا، همایون شجریان نوازنده تنبک.
شب وصل	۱۳۷۶		داریوش طلایی، سعید فرجپوری، همایون شجریان	محمدرضا شجریان	دل آواز	همایون شجریان نوازنده تنبک.
معمای هستی	۱۳۷۶	محمدرضا لطفی	محمدرضا لطفی، عبدالنقی افشارنیا، همایون شجریان	محمدرضا شجریان	دل آواز	همایون شجریان نوازنده تنبک.
آهنگ وفا	۱۳۷۸		گروه آوا	محمدرضا شجریان، همایون شجریان	دل آواز	همایون شجریان نوازنده تنبک و کمانچه آلتو.
زمستان است	۱۳۷۹		حسین علیزاده، کیهان کلهر، همایون شجریان	محمدرضا شجریان	دل آواز	همایون شجریان نوازنده تنبک.
بی تو بسر نمی‌شود	۱۳۸۱		حسین علیزاده، کیهان کلهر، همایون شجریان	محمدرضا شجریان، همایون شجریان	دل آواز	همایون شجریان نوازنده تنبک و آواز.
فریاد	۱۳۸۱		حسین علیزاده، کیهان کلهر، همایون شجریان	محمدرضا شجریان، همایون شجریان	دل آواز	همایون شجریان نوازنده تنبک و آواز.
نسیم وصل	۱۳۸۲	محمدجواد ضرابیان	-		دل آواز
ناشکیبا	۱۳۸۳	اردشیر کامکار	-		دل آواز
شوق دوست	۱۳۸۳	محمدجواد ضرابیان	-		دل آواز
نقش خیال	۱۳۸۴	علی قمصری	-		دل آواز
با ستاره‌ها	۱۳۸۵	محمدجواد ضرابیان	-		دل آواز
ساز خاموش	۱۳۸۶	حسین علیزاده	حسین علیزاده، کیهان کلهر، همایون شجریان	محمدرضا شجریان، همایون شجریان	دل آواز	همایون شجریان نوازنده تنبک و آواز..
سرود مهر	۱۳۸۶	حسین علیزاده	حسین علیزاده، کیهان کلهر، همایون شجریان	محمدرضا شجریان، همایون شجریان	دل آواز	همایون شجریان نوازنده تنبک و آواز.
غوغای عشق‌بازان	۱۳۸۶	سعید فرج‌پوری	گروه آوا	محمدرضا شجریان، همایون شجریان	دل آواز	در دستگاه شور و افشاری.
کنسرت محمدرضا شجریان و گروه آوا	۱۳۸۷		گروه آوا	محمدرضا شجریان، همایون شجریان	دل آواز	آلبوم تصویری (کنسرت) شامل دو بخش: در بخش اول که سخن عشق نام دارد قطعاتی از ساخته‌های محمدرضا شجریان و مجید درخشانی بر اساس اشعاری از سعدی اجرا شده‌است و بخش دوم در قالب آلبوم استودیویی غوغای عشق‌بازان انتشار یافته‌است.
قیژک کولی	۱۳۸۷	حمید متبسم	-		دل آواز به‌همراه گروه دستان
خورشید آرزو	۱۳۸۷	سعید فرجپوری	-		دل آواز	به‌همراه گروه دستان
آه باران	۱۳۸۸		فرهنگ شریف، فخری ملک‌پور، همایون شجریان	محمدرضا شجریان	دل آواز	همایون شجریان نوازنده تنبک.
آب، نان، آواز	۱۳۸۸	علی قمصری	-		دل آواز
شب جدایی	۱۳۸۹	-	-		دل آواز	تنظیم: مزدا انصاری
سه نوایی		شهرام میرجلالی	شهرام میرجلالی، همایون شجریان، سعید رودباری	-		همایون شجریان نوازنده تنبک.
آسمانی	۱۳۹۰	شهرام میرجلالی	شهرام میرجلالی، همایون شجریان	-	حوزه هنری	همایون شجریان نوازنده تنبک.
شوق نامه	۱۳۹۰	محمدرضا درویشی	گروه عبدالقادر مراغی		آوای باربد	به‌همراه گروه عبدالقادر مراغی
ای جان جان بی‌من مرو	۱۳۹۰	سعید فرجپوری	-		دل آواز	به‌همراه گروه دستان
سیمرغ	۱۳۹۱	حمید متبسم	-		نقطه تعریف	آلبوم استودیویی بر اساس اشعار شاهنامه فردوسی
کنسرت سیمرغ	۱۳۹۱	حمید متبسم	-		نقطه تعریف	آلبوم تصویری مربوط به اجرای زنده آلبوم سیمرغ
چه آتش‌ها	۱۳۹۲	علی قمصری	-		دل آواز
نه فرشته‌ام نه شیطان	۱۳۹۲	تهمورس پورناظری	-		ایران گام
آلبوم مشترک با علیرضا قربانی	۱۳۹۳	مهیار علیزاده	منتشر نشده			یک آلبوم مشترک با آهنگسازی مهیار علیزاده
آرایش غلیظ	۱۳۹۳	سهراب پورناظری	-		ایران گام	موسیقی فیلم آرایش غلیظ
مستور و مست	۱۳۹۳	ژانو باغومیان	-		هنر پارسه
خداوندان اسرار	۱۳۹۴	سهراب پورناظری	-		ایران گام
خداوندان اسرار (تصویری)	۱۳۹۵	سهراب پور ناظری			ایران گام	بخش اول کنسرت آیینه‌ها
رگ خواب	۱۳۹۵	سهراب پورناظری			هنر شهر	موسیقی فیلم (رگ خواب- حمید نعمت‌الله) همراه با دکلمه حمید نعمت‌الله
موسیقی نمایش سی	۱۳۹۶	سهراب پورناظری
امشب کنار غزل‌های من بخواب	۱۳۹۶	فردین خلعتبری	پدرام فریوسفی، پانیذ فریوسفی، پریسا پیرزاده، آتنا اشتیاقی، کاوه صالحی، مهیار طریحی، آیین مشکاتیان، بهنام ابوالقاسم		آوای باربد	اشعار از افشین یداللهی

تک‌آهنگ‌ها:

تصنیف صدای تو را دوست دارم (شعر اسماعیل خویی، آهنگ سازی مجید درخشانی، به همراه مژگان شجریان، به مناسبت تولد محمدرضا شجریان)

موسیقی سریال «شهرآشوب»

موسیقی فیلم «آتش سبز»

اپرای عروسکی مولوی

تصنیف خلیج پارس، تصنیف ایران

موسیقی سریال «رسم عاشقی»

باز خوانی تصنیف دل شدگان

قطعه بار دگر فراموشی

«سرنای بیداری»/ «اعترافی» از زبان «علی اصغر اسفندیارپور»

على اصغر اسفندیار پور/میرملاس: خشک سیمی، خشک چوبی، خشک پوست از کجا می آید این آواز دوست!!! بشنوید ای دوستان این داستان: ایام کودکی در همسایگی مان (روستای اشتره گل گل درکوهدشت لرستان) چهره ای که خَلقا و خُلقا جذاب بود، مرا خیلی بخود مشغول می کرد. بقول دوستان ، او علاوه بر هنروری در […]

على اصغر اسفندیار پور/میرملاس:

خشک سیمی، خشک چوبی، خشک پوست
از کجا می آید این آواز دوست!!!

بشنوید ای دوستان این داستان:
ایام کودکی در همسایگی مان (روستای اشتره گل گل درکوهدشت لرستان) چهره ای که خَلقا و خُلقا جذاب بود، مرا خیلی بخود مشغول می کرد.
بقول دوستان ، او علاوه بر هنروری در برخورد اجتماعی جنتلمن و با ادب و اخلاق و شریک واقعی سور و سوک مردم بود.
معمولا او را در محافل شادی و سورها می دیدم. با ساز زیبایش می نواخت و جمعیت را به وجد می آورد، من هم بر اساس “فطرت شادی طلبم” او را دوست داشتم:

مرا عهدیست با شادی که شادی آن من باشد
مرا قولیست با جانان که جانان جان من باشد.
با اینکه از آن دوران ، زمانها می گذشت و از آن دیار نقل مکان کرده بودم، هرگز آن چهره جذاب و صدای دلنواز “سازش” در نظرم خاموش نمی شد.
کاش در آغاز سلوک و مطالعات مذهبی ام خداوند توفیق همسفری و همراهی سالکی عارف ، عاشقی واصل و حکیمی خندان نصیبم می کرد، تا آثار صنع خداوندیش را با طراوت و شادابی خاص خود تماشا می کردم:

در دلت چیست عجب که چو شکر می خندی
دوش شب با کی بدی که چو سحر می خندی
همچو گل ناف تو بر خنده بریده است خدا
لیک امروز مها نوع دگر می خندی

اعتراف می کنم در برهه ای از عمر با توجه به سلوک دینی و نوع قرائتی که از مذهب داشتم، هنرهای زیبا و هنرمندان آفریدگاری همچون میرعباس برایم رنگ باخته بودند. هر چند ضمیر باطنی ام همچنان اجازه طرد قهرآمیز آن زیبائی ها را نمی داد.
متاسفانه در ابتدای پیروزی انقلاب بر بزرگان هنر و هنرمندی روزهای سختی می گذشت،تا جایی که در کوی و برزن و حتی در خانه شخصی خود احساس امنیت نداشته و اسباب و وسایل موسیقی شان بعنوان آلات لهو و لعب یا باید مصادره و یا امحاء و یا در مخفیگاه پنهان می کردند.
یکی از اهالی همان روستا از زبان مرحوم میرعباس نقل می کرد که بعضی اوقات از خاموشی شب استفاده کرده، در پستوی منزلمان و به دور از چشم داروغه و متحجرین تنگ نظر برای خود می نواختیم و دوست داشتیم هنری را که آفریده بودیم ار مخفیگاه دل به منصه ظهور بگذاریم ؛
گنج مخفی بد ز پری چاک کرد
خاک را تابان تر از افلاک کرد
نقل داستانی که ذیلا می آید، تقریبا نقد حال همه ما مذهبی هاست.
خدای بر ما ببخشاید.
سخت کویری بودیم و خشک، متدین بودیم و تهی از عشق. الحق که:
هرکه در این حلقه نیست زنده به عشق
بر او نمرده به فتوای من نماز کنید
شاد باش ای عشق خوش سودای ما
ای طبیب جمله علت های ما
ای دوای نخوت و ناموس ما
ای تو افلاطون و جالینوس ما

و اما داستان:
دوستی تعریف می کرد: “از خیابان عبور می کردم رفیق قدیمی و مهربانم را در کنار دیواری ایستاده و منتظر یافتم، از چهره اش نمایان بود که در هاله ای از غم فرو رفته .. سلام کردم و حالش را پرسیدم .
به چه انتظاری؟! شما را غمگین می بینم؟!
— در انتظار کودک خرد سالم هستم تا کلاس موسیقی اش تعطیل شود او را با خود ببرم.
در ضمن خاطره ای تلخ برایم تداعی شد که سخت مرا می آزارد؛
در ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی با توجه به نوع نگاه و نوع تفکر خاصی که داشتم به کودکی برخورد کردم که دست در دست مادر، دستگاه گیتاری را با خود حمل می کرد. احساس تکلیف کرده بر خود واجب شرعی دانستم، باید قیام کنم و منکری را از میان برداشته و نابود کنم!!!
دستگاه گیتار را به تصرف خود در آوردم، هرچه کودک گریه می کرد تکلیف شرعی از من ساقط نمی شد. مادرش با عجز و لابه می گفت اقا، بچه ام گیتارش را خیلی دوست دارد اگر آن را پس ندهی دق مرگ می شود.
فایده ای نبخشید چون باید حدود الهی را جاری می کردم و انگار بر من وحی نازل شده بود!!!
گیتار را جلو چشمان ظریف و نگران مادر وکودک معصومش متلاشی کردم. امروز که خود، کودکم در کلاس موسقی است آن خاطره تلخ برایم تداعی شد:
یا رب آن زاهد خود بین که بجز عیب ندید
دود آهیش در آیینه ادراک انداز
باز هم تکرار کنم؛ “خدای بر ما ببخشاید”
چه زیبا و چه دردناکانه فرمود مولایم علی(ع):
“دین داران جاهل کمرم را شکستند”
در پایان سخنی دارم با صاحبان قلم و فرهیختگان علم و ادب دیارم کوهدشت؛
شما عزیزان در عرصه علم و هنر در بستر زمان سرآمد و فرهیخته اید.
نه ساز میرعباس کم از ساز شامیرزاست
، نه شعر امیر پور و شعرای معاصرمان کم ازشعر شهریار ونه قلم و هنر جوانان خوش فکرمان کم از دیگران.
مانا باشید.

با اجازه از سایت میرملاس

شِرِک نامه!/ شعری زیبا و خواندنی به زبان لکی

  شِرِک نامه الهی شکر شرک کلنگ بی شرک ای خصه تیکه بلنگ بی الهی شکر شرک بیه آم شرک پا نیای ایمشو ارجا پام شرک ملاکت دم و پت خراو نوم شرک نویسیا ار پرّه کتاو کیه مزونی ای هوزه کیه ؟ ای سراو حموم ، نژاد لوطیه جد هوز شرک تومک زنی بی […]

شِرِک نامه

الهی شکر شرک کلنگ بی
شرک ای خصه تیکه بلنگ بی

الهی شکر شرک بیه آم
شرک پا نیای ایمشو ارجا پام

شرک ملاکت دم و پت خراو
نوم شرک نویسیا ار پرّه کتاو

کیه مزونی ای هوزه کیه ؟
ای سراو حموم ، نژاد لوطیه

جد هوز شرک تومک زنی بی
نپور و تویسگن یه چی گنی بی

جد هوز شرک دومن پتی بی
چن کفسول گاز، یه زون بتی بی

دول کو عروسی یا هن چمر بی
پیا نیم گزی تتک ای در بی

دول کو بیچاره بی مال و مآوا
یکی وت “رستم” ای ملک َ بیهوا

گوت که سیقت بام روم وه کجا؟
مسخرم کونن روم هر کجا

گوت ای شهپورن رو وه رومشکون
یا گه رومونی یا که آخه جون

شهپورن هیزگرت دول آیشتی ارشون
هره یورخه هت تاگه …………

شهپورن بنیا دول کووان نیای
یه رو چیه مال کدخدا پیای

پیا مهربون پیا دل رحمی
یه دتی داشتی کور یه چمی

دت هر منی چل سال سنی بی
باوه دولمن مال گن گنی بی

دول کو بیه شون وه زوما پیا
هسویره که مرد بیه کدخدا

ایسه هوز شرک کول ای دول کوون
کپولک قووین سوَطه سوون

شرک نزول حور شاوال بین حروم
بیه آخر خیر قاطر بی لخوم

                                                                 با کسب اجازه از سایت میرملاس

آغازین روزهای سال 97 را به کلیه کاربران و مخاطبین ارجمند تبریک و تهنیت عرض میکنم .

انشاءالله سال جدید برای هم وطنان عزیز خوش یمن و سراسر خیر و برکت همراه با سلامتی

و سعادت باشد ، و هرگز شاهد حوادث سال 96 نباشیم .  ع

جهانا بی‌وفایی‌ها نمودی

دمی با دل‌شکسته‌ها نبودی

عزیزی از عزیزان را ربودی

غم عالم به قلب ما فزودی

           با اجازه از سایت میرملاس نیوز

علی گودرزیان/ میرملاس: سلام ها و درودها بر شمایان که کاروان تدبیر و خودآگاهی هستید‌! “دکتر روحانی” را با عنوان “اصلاح طلب” و “اصولگرا” خطاب نکنیم او هنگامه ای پابه میدان گذاشت که کاراز “اصلاح “و “اصول” گذشته بود! روحانی را دلباخته ی نظامی بدانیم که پیش از او کسی آمدو همه ی بزنگاه هایش را تا مرز سقوط برد!”دکتر روحانی” دولتی تحویل گرفت که میراث دار همه ی ویرانی ها و تنها از آن یک “نام خالی” مانده بود!ملت ایران رشید شده است و می داند که چگونه “دکتراحمدی نژاد” توانست ازگرد راه برسد و برتمام داشته های دولت سی ساله ی “جمهوری اسلامی ایران” چوب حراج بزند!
“جمهوری اسلامی ایران” آرمانی است که دویست سال مردم ایران برای تحقق آن شعارداده اند و جنگیده اند و خون داده اند و زندان کشیده اند و تلاش کرده اند!
“دکتراحمدی نژاد” یا به تعبیر شیفتگان قدرتش”معجزه ی هزاره ی سوم” تاوان سهل انگاری همه ی ما بود! تاوان ساده گرفتن هایمان!تاوان بی توجهی به تاریخ!تاوان رای دادن های بی تامل مان! تاوان منفعت طلبی هایمان!تاوان خودخواهی زیاده خواهان! تاوان وحدت اصولگرایان برای حذف رقیب!!تاوان اختلافات درون گروهی اصلاح طلبان بود!دیگر تاریخ تکرارنمی شود! تکرارتاریخ خاص جامعه ی ناآگاه است! جامعه ی ایران به خودآگاهی رسیده است!
درست است که دستمان تنگ شده است!درست است که پول دردست مردم نیست! و روزگارمردم فرودست به سختی می گذرد!درست است که “رکود” سایه ی نحسش را بربازار گسترانیده است!
اما:
مردم می دانند که دکتر روحانی دولتی تحویل گرفت که :
بدهکارترین!بی انضباط ترین!متورم ترین!پراختلاس ترین!بی برنامه ترین! دولت تاریخ انقلاب بود و خالی ترین خزانه را داشت!!می دانیم که اگر اقدام دولت روحانی نبود باید امروز ملت ایران برای “قوت لایموت” خود مثل ملت ونزویلای رفیق مادرمرده! به جان هم می افتادند!
به روحانی رای می دهیم چرا که ایشان دربستری از عقلانیت به دور از جنجال و هوچیگری درسایه ی تدبیر “مقام معظم رهبری” و بهره گیری از خرد جمعی”امید” را به مردم باز گرداند و کشتی توفان زده ی دولت را به ساحل آرامش رسانده است!
دکترروحانی را تکرا می کنیم چرا که ایشان درپایان دوره ی نخست ریاست جمهوری عوام را فریب نداد و با پخش سیب زمینی به شعور ملت توهین نکرد و خودرا به شعورجمعی مردم سپرده است!
دکترروحانی را برمی گزینیم چرا که به “نظام” و “رهبری” و”مردم” بی حرمتی نکرد و پای از دایره ی عقلانیت بیرون ننهاد! سخنی نگفت که دستاویز بهانه جویان شود و کشوررا درمسیر عقلانیت هدایت کرده است.”جمهوری اسلامی ایران” بالنده درمسیر پیشرفت و معنویت درحرکت است و آنان که به ارکان این نظام بی حرمتی می کنند پیش روی ملت جایی نخواهند داشت!
“اصلاح طلبی” مشی “اعتدال” است و “اعتدال” شعار دکتر روحانی و نزدیکترین گزینه به حقیقت است.روح ملت ایران به شهادت تاریخ با اعتدال و میانه روی سازگاراست و تندروترین جریان ها در دریای آرام ملت ایران هضم شده اند و دیر یا زود “تندروها” اندک اندک از گردونه حذف خواهند شد!تاپاسخی آگاهانه به پرسش فرزندان خود داده باشیم دراین برش تاریخی یک باردیگر “دکتر روحانی” را تکرارمی کنیم!!”دوباره آمده‌ام برای ایران، برای اسلام و از همه ایرانیان می‌خواهم که دوباره بیایند برای ایران، برای اسلام ..‌”
آری جناب دکتر! ما نیز دوباره می آییم برای ایران برای اسلام…

ع پایدار

آب زنید راه را هین که نگار می‌رسد / مژده دهید باغ را بوی بهار می‌رسد

راه دهید یار را آن مه ده چهار را / کز رخ نوربخش او نور نثار می‌رسد

رونق باغ می‌رسد چشم و چراغ می‌رسد / غم به کناره می‌رود مه به کنار می‌رسد

باغ سلام می‌کند سرو قیام می‌کند / سبزه پیاده می‌رود غنچه سوار می‌رسد… (1)

باز هم به کلکِ بی زبان ِقرطاس ِ سپید پناه می آورم تا در این هول عظیم روزمرگی دمی تجربه کنم اینجا ” نبودن ” را . این هنگام دستم به قلم نمی رود ، پنجه هایم به حال خود نیستند به فرمان من نیستند ، بیهوده می کوشم آرامشان کنم اما یکباره چنان غافلگیر شده اند که هنوز گیج اند . نمی توانم به خویش این تلنگر را بدهم و بگویم : بنویس .  چرا که کلمات چنان شتاب زده و سراسیمه در فضای خیالم چرخ می زنند که هیچ کدام دُم به دست نمی دهند و به رقص آمده اند .

در سکوتِ تیره و آرام باغستان هایِ بسترِ یک رودخانهِ تاریک در نیمه های شب ، نزدیکی های سحر ناگهان مرغی ناشناس که آشیانش را گم کرده :”  باز گشته رغبتش دیگر ز رنجوری نه سوی آب و دانه ، جور دیده مردمان را ، می دهد پیوندشان با هم ، می کند از یاس خسران بار آنان کم ، می نهد نزدیک با هم آرزوهای نهانشان را”  (2) .

آمده تا شعله کشد در این تن خسته ، جانب دوستی انسان با طبیعت را از سر گرفته تا شرح هجران را این مرغ بیدل مختصر کند .

سخن تازه از نوروز گفتن دشوار است ، نوروز یک جشن ملی ست اما آن را همه می شناسند که چیست ! بسیار گفته اند و بسیار شنیده اید . پس به تکرار نیازی نیست ؟ چرا هست ! در علم و ادب تکرار ملال آور است لیکن احساس تکرار را دوست دارد و با تکرار جان می گیرد . نوروز داستان زیبائی ست که در آن ؛ طبیعت ، احساس و جامعه هر سه دست اندر کارند . قرن های دراز است که نوروز بر جشن های جهان فخر می فروشد این بدان جهت است که نوروز یک قرارداد مصنوعی و یا یک جشن تحمیلی نیست بلکه روز شادمانی زمین و جوش شکفتن ها و شور زادن ها و سرشار از هیجان هر “آغاز “.  جشن های دیگر غالبا انسان ها را از کوچه و بازار ها در میان اتاق ها و زیر سقف ها جمع می کند در فضای روشن از چراغ و لرزان از دود و آراسته از گل های مقوایی و … می برد اما نوروز دست مردم را می گیرد و از زیر سقف ها و درهای بسته به دامن آزاد و بیکران طبیعت می کشاند . گرم از بهار ، روشن از آفتاب ، لرزان از هیجان و آراسته با شکوفه ، سبز و معطر از بوی باران ، بوی پونه . . .

در آن هنگام که مراسم نوروز را بر پا می داریم گویی خود را در همه نوروز هایی که هر ساله در این سرزمین برپا کرده اند ، حاضر می یابیم و در این حال صحنه های تاریک و روشن تاریخ ملت کهن ما در برابر دیدگانمان رژه می روند . نوروز عیاشی و” بی خودی” نبوده است . اعلام ماندن ، ادامه داشتن و بودن این ملت بوده است و نشانه پیوند با گذشته ای که زمان و حوادث ویران کننده همواره در گسستن آن می کوشیده است .

مسلما اولین روز بهار ، سبزه ها ” روییدن ”  آغاز کرده و رود ها ” رفتن ” و شکوفه ها ” سر زدن ” و جوانه ها ” شکفتن ” . این یعنی نوروز . نوروزی که با جانِ ملیت زنده بوده ، روح مذهب نیز گرفته است . سنت ملی و نژادی ، با ایمان و عشق نیروی تازه ای که در دل های مردم این سرزمین برپا شده بود پیوند خورد و محکم گشت .

گویی خداوند هم تاکید بر برپا داشتن  نوروز داشته است آنجا که می فرماید : قُلْ سِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانظُرُوا كَيْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ ، بگو در زمين بگرديد و بنگريد چگونه آفرينش را آغاز كرده است .  (3)

در اندرون خانه بودم ناگهان ندایی سر داد ، کنجکاو شدم ، پدرم بود که شاهنامه می خواند که :

ز یاقوت سرخ ست چرخ کبود /  نه از آب و گرد و نه از باد و دود

به چندین فروغ و به چندین چراغ /  بیاراسته چو  به  نوروز  باغ

روان اندرو گوهر دلفروز / کز او روشنایی گرفته ست روز

ز خاور بر آید سوی باختر / نباشد از این یک روش راست تر   (4)

کمی آن طرف تر برادرم را دیدم گلستان در دست می گفت :

به بازوان توانا و قوت سر دست/  خطاست پنجه مسکین ناتوان بشکست

بنی آدم اعضای یکدیگر اند /  که در آفرینش ز یک گوهرند

چو عضوی به درد آورد روزگار /  دگر عضو ها را نماند قرار

تو کز محنت دیگران بی غمی / نشاید که نامت نهند آدمی . . . (5)

و من همچنان به اصوات آنان گوش فرا می دادم . از طرفی احساسات ناسونالیستی تا آن قله ها ی رفیع بالا می رفت و به خویش مفتخر می شدم و از طرفی دیگر به یاد نهج البلاغه آن حضرت می افتادم که می فرمود : ملت دو گروه اند : یا در خلقت با تو برابرند یا برادر دینی تو اند (6). در هر صورت با توجه به این که در این ایام جان بخش هستیم شایسته تر آن است افکار نو و کار آمد تر را در فضای ذهن مان پرورش دهیم و از هر نوع تفکر منفی و متحجر بپرهیزیم . و به طور حسابی علاوه بر خانه تکانی ، وجود خویش را آراسته کنیم تا آن شاعر بلند اندیش بر ما خورده نگیرد که می گفت :

عید آمد و ما خانه ی خود را نتکاندیم / گَردی نستردیم و غباری نستاندیم

صد قافله رفتند و به مقصود رسیدند / ما این خرک لنگ زجویی نجهاندیم

طوفان بتکاند مگر “امید” که صد بار / عید آمد و ما خانه خود را نتکاندیم (7)

حال ای دردمند ِ آگاه جامعه که هنوز  همانند آن افراد ی که کماکان سر در آخور کشیده اند ،  قربانی جهل شرک و در بند جور نمرود نیستی ! و همچنن برای مصالح محافظه کارانه خویش دست به توجیه آّبرومندانه نمی زنی و حقیقت را برای آن داشته و نداشته هایت ذبح شرعی نمی کنی ، بدان  :

در کنار لباس های رنگین ؛ کهنه پوشانی عریانند ! در کنار غذا های لذیذ و چرب ، سفره هایی خالی از نانِ خشک اند! در کنار خنده های قاه قاه ، اشک هایی بی صدا سوغاتی غم برای چشم اند ! خبر داری که پدری آنقدر دیر به خانه می آید که کودکان او دستان خالی اش را نبینند ؟ شنیده ای که دخترکی با چشمانی پر از حسرت هر روز ساعتی پشت چند ویترین عروسک فروشی می ایستد ؟ ندیدی که پشت نگاه دختر معصوم گل فروش ، نگاه های پر از خنجر بی غیرتان نهفته ؟ می بینی همه دکان ها مملو از جمعیت اند و اکثر مغازه ها پشت ویترین نوشته اند ” قیمت ها مقطوع است ” ! تنها آن دسته از این نگاه معنی ” ندارم ” را خوب می فهمند . . . روز ها به تندی در گذر اند و مشام ما پر است از عطر نوید آمدن نوروز .  یادت نرود با همه باید خوشحال و خرم باشیم در این ایام وگر نه در انزوا لذت بردن نه سخت است و نه با ارزش . و من خویشاوند هر انسانی هستم که خنجری در آستین پنهان نکند .

اندوهت را به بادها بسپار ! واپسین روزهای زمستانت بخیر ، دوست چهار فصل من ،  آرزو می کنم آخرین نفس باد زمستانی ، غم های کوچک و بزرگ زندگی ات را با خود ببرد و شکوفه های بهاری ،  کلبه ی آرزو هایت را پر کند .

ایدون باد ، ایدون تر باد

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

 (1)دیوان غزلیات شمس ؛ مولانا ، غزل 549

(2) دیوان اشعار ؛ علی اسفندیاری

(3) قرآن کریم ؛ سوره عنکبوت ، آیه 20

(4) شاهنامه فردوسی ؛ گفتار اندر آفرینش آفتاب ؛ آغاز کتاب

(5) گلستان سعدی ؛ باب اول در سیرت پادشاهان

(6) نهج البلاغه ، خطبه 32 – حضرت علی (ع)

(7) دیوان اشعار ، مهدی اخوان ثالث

پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

گالری آثار استاد یدالله کابلی (1) لطفا با نظرات خود ما را یاری فرمائید ...

GooglePlus

Facebook

Twitter

Pinterest

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

لطفا با نظرات خود ما را یاری فرمائید

مخصوص اعضای ویژه

توجه !

شما نیز می توانید جهت مشاهده مطالبی که مخصوص اعضای ویژه این سایت است به عضویت رسمی این سایت در آمده و از این پست و دیگر پستها و تصاویر محدود شده دیدن فرمایید 

2 2 0 2 نفر

نویسنده: azizi

مشخصات وارد نشده است .

گروه کاربری: مدير کل | تعداد مطالب: 5101 | تعداد نظرات: 29 | تاریخ ثبت نام: 14 مهر 1388 22:00

نظرات :

فرهنـــــــگـــستان طـــــــالـــــقــان

فرهنگی؛اجتماعی؛خبری

آثار نابغه خط شکسته ایران استاد عبدالمجید طالقانی

درويش عبدالمجيد طالقاني، خوشنويس، شاعر و عارف شهير ايراني است. او متخلص به «مجيد» بود و از بزرگ ترين خوشنويسان خط شكسته نستعليق در تاريخ خوشنويسي ايران به شمار مي رود. وي در خط شكسته مانند ميرعماد در نستعليق استاد بوده است و به زعم منتقدان عرصه خوشنويسي در تعالي اين خط تاثير بسزايي داشته است. وي حدود سال ۱۱۵۰ هجري قمري در روستاي مهران از توابع طالقان تهران ديده به جهان گشود.
    در بدو ورود به عرصه خوشنويسي، از روي خط ميرعماد به تمرين و تعلم پرداخت و در اين تجربه به كمال رسيد و بعد از آن، به خط شكسته روي آورد. او استعداد شگرف خود را در كامل كردن اين خط زيبا به كار آورد. درويش، مردي عارف و منزوي بود و عمر را به تجرد سپري كرد. دوران زندگي او مصادف با افول ام‍پراتوري صفوي و هرج و مرج هاي سياسي و اجتماعي آن دوران بود. 

    درويش اوايل كار از روي خط «ميرزا حسن كرماني» و «شفيعا» مشق مي كرده، ولي در اندك زماني به درجه استادي رسيده و سرآمد استادان شكسته نويسي شده است. عمر استاد كوتاه و محنت بار بود، ولي در همين فرصت كم توانست در خط شكسته تحول ايجاد كند.
    او نه تنها قواعد خط شكسته نستعليق را استوار كرد، بلكه زيبايي و شيوايي آن را به حد اعلي رسانيد. چنان كه ششدانگ جلي را چون كتاب خفي و غبار، استوار و شيرين مي نوشت. بسياري از خوشنويسان معاصر عبدالمجيد، وي را به استادي خود قبول كرده بودند و براي تصديق و حكميت زشت و زيبايي خط خود، او را برمي گزيدند. درويش عبدالمجيد از اركان چهارگانه خوشنويسان عالم و جزو خدايگان خط است و قطعاتش در حال حاضر زيوردهنده بزرگ ترين كتابخانه هاي دنياست. با اين كه درويش در جواني درگذشته است، همتراز با آثار باقيمانده او از كمتر خوشنويسان اين خط در دست است. درويش  از سبك بازگشت پيروي مي كرد. 

 در اين ميان ميرزا غلامرضا و عطارچيان بيش از ديگران به شيوه درويش نزديك شده اند. همه آثار خطوط باقيمانده از او مربوط به 15 سال آخر عمر اوست.

از او آثار فراواني شامل كتاب، قطعه و مرقع به جاي مانده است. از گرانبهاترين آثار وي قطعات و مرقعات متعدد نسخه كليات سعدي است كه در موزه كاخ گلستان تهران (كتابخانه سلطنتي سابق) نگهداري مي شود و ديگري نگارش 12 بند از «تركيب بند محتشم كاشاني» در رثاء و شهادت سيدالشهداست.
     طي ماه هاي اخير، كتاب مرقع خجسته، شاهكار درويش عبدالمجيد طالقاني به كوشش غلامرضا مشعشعي از سوي كتابخانه مجلس منتشر شده است. اين مرقع يكي از زيباترين آثار استاد عبدالمجيد طالقاني به شمار مي رود. استاد مشعشعي، سال هاست مشغول گردآوري آثار عبدالمجيد طالقاني است و در مقدمه اين اثر زيباي هنري كه يكي از شگفتي هاي خط درايران اسلامي است، شرح حال كوتاهي از استاد به دست داده و شرحي درباره اين مرقع آورده است. مرقع خجسته شامل 34 قطعه هنري نفيس با صفحه آرايي هاي گوناگون و چشم نواز و دلپذير است كه چشم با نگاه به آن هيچ گاه خسته نمي شود. چاپ اين مرقع به شكل زيبايي و به صورت اصل عرضه شده و از جلد و محتوا سعي شده تمام ويژگي هاي آن حفظ شود.

استاد درویش علاوه بر خط در شعر نیز تبحر بسیار داشت و از اعضای انجمن ادبی 'مشتاق' به شمار می‌رفت.

وی دیوان غزلیاتی داشت که در اشعارش از تخلص 'خموش' و 'درویش' استفاده می کرد.

برخی مورخان، تعداد اشعار وی را بیش از یکهزار و 500 بیت دانسته اند که نسخه ای از این اشعار نیز در کتابخانه سپهسالار وجود دارد.

'میرزا کوچک اصفهانی' که خود از اساتید خط شکسته است، از معروفترین شاگردان درویش محسوب می شود.

علاوه بر این، افرادی از جمله 'سیدعلی اکبر گلستانه' و 'میرزا غلامر‌ضا اصفهانی' در دوره قاجار و از معاصرین اساتید 'محمدحسین عطارچیان' و 'رضا مشعشعی' را می‌توان از شاگردان درویش دانست.

وی به حدی در این خط به مهارت رسید که رونق بازار خط شکسته نویسان گذشته را شکست و با اینکه بعد از وی شاگردان و پیروانش به مقام استادی رسیدند، اما هیچکدام به درجه هنرمندی درویش دست نیافتند.

در واقع همانطور که کمال خط نستعلیق به دست 'میرعماد' صورت گرفت، خط شکسته را درویش عبدالمجید به حد کمال رساند.

درویش عبدالمجید مردی عارف و منزوی بود و عمر را به تجرد سپری ساخت تا آنکه در سال 1185 قمری در اثر ابتلا به بیماری مالاریا، چشم از دنیای فانی فرو پوشید و پیکر وی در فضای جلوخان 'تکیه میر' در تخت فولاد اصفهان به خاک سپرده شد.  

 

 

تحلیلی برخط شکسته‌نستعلیق:

خط شکسته نستعلیق از جدیدترین خطوط خوشنویسی اسلامی و سومین گونه از خوشنویسی ایرانی است که در اوایل سده یازدهم هجری قمری ابداع شد. چون بیشتر شکل‌های آن از شکستن و رها کردن خط نستعلیق گرفته شده بود به نام شکستهٔ نستعلیق شهرت یافت. این خط را می‌توان ایرانی‌ترین خط از میان خطوط مختلف خوشنویسی اسلامی دانست.
خط شکسته نستعلیق از طرفی حاوی جزئیاتی از خط تعلیق است که در تندنویسی به کار کاتب می‌آید. در واقع خط شکسته پلی است میان روانی و تند نویسی تعلیق و ظرافت و زیبایی نستعلیق.

پیدایش و سیر تحول
در اواسط قرن هشتم هجری خوشنویسی ایرانی قدم در یکی از عالی‌ترین دوره‌های خود گذاشت و سه قلم از خطوط ایرانی-اسلامی یعنی «تعلیق»، «نستعلیق» و «شکسته نستعلیق» بر جریدهٔ ایام جلوه‌گر شدند. خطوطی که اگر چه الفبای آن برگرفته از الفبای عربی است، اما آثار آن را باید از ابداعات خاص ایرانیان دانست.

امشبی را شه دین در حرمش مهمان است ................ فردا بدنش زیر سم اسبان است

مکن ای صبح طلوع ، مکن ای صبح طلوع ،  مکن ای صبح طلوع ...

,۳۱

این روزها شبکه های اجتماعی باعث شده است تا بیشتر از سبک زندگی افراد شاخص باخبر شویم. در تصاویر زیر عکس هایی از هنرمندان در خانه های شخصی شان را می بینید که اخیرا در صفحه های اجتماعی شان به اشتراک گذاشته اند.

---

منزل پژمان بازغی

منزل لیلا حاتمی

منزل کمند امیرسلیمانی

منزل مهدی پاکدل

منزل رضا رویگری

منزل حمید لولایی

منزل لیلا اوتادی

منزل مهراب قاسم خانی و شقایق دهقان

منزل بنیامین بهادری

منزل مریم امیر اجلالی

منزل الناز شاکر دوست

منزل فرهاد مجیدی

منزل هدیه تهرانی

منزل شاهرخ استخری

منزل محمد سلوکی

منزل نفیسه روشن

---

تازه ترین اخبار منطقه را مستقیمأ از طریق ترمینال خبری ” نسیـــم دلفـان ” دریافت کنید.

برای عضویت در کانال خبری نسیم دلفان روی تصویر زیر کلیک نمایید.

ویتـــــرین تبلیغــــــات شمـــا

<="" a="">

پیشخوان مطبوعات

پیشخوان دوشنبه ۱۵ شهريور ۱۳۹۵

آرمان امروز
آفتاب یزد
ابرار
ابرار اقتصادی
ابتکار
اعتماد
افکار
اقتصاد پویا
اطلاعات
ایران
باني فيلم
تعادل
تفاهم
جام جم
جهان اقتصاد
جهان صنعت
جوان
جمهوري اسلامي
خراسان
دنیای اقتصاد
دنیای حقوق
رسالت
روزان
رویش ملت
سیاست روز
شرق
شهروند
صبا
فرهیختگان
فرصت امروز
فناوران اطلاعات
قدس
كسب و كار
کيهان
گسترش صمت
مردم سالاری
۱۹ دی‌
نسل فردا
نسل فردا اصفهان
وطن امروز
هدف و اقتصاد
همدلی
ابرار ورزشى
ایران ورزشی
پیروزی
خبر ورزشى
شوت
گل
نود

پیشخوان را به سایت خود اضافه کنید.

آيت‌الله هاشمي رفسنجاني طي نامه‌اي خطاب به مقام معظم رهبري خواستار رسيدگي به اتهامات وارده به خود، زيرسؤال بردن تصميمات بنيانگذار انقلاب اسلامي و رهبري نظام شد.

به دنبال اتهامات اظهار شده دكتر محمود احمدي‌نژاد درباره بسياري از بزرگان كشور از جمله آيت‌الله هاشمي رفسنجاني، مبارز نستوه انقلاب از سال 42تا 57، عضو كميته حل مشكلات سوخت مردم در زمستان 57 براي مذاكره با اعتصابيون شركت نفت آبادان، عضو هيات حل مشكلات كردستان در سال 58، عضو شوراي انقلاب، سرپرست وزارت كشور در دولت موقت، رئيس مجلس شوراي اسلامي از سال 60 تا 68، فرمانده هشت سال دفاع مقدس، رئيس‌جمهوري ايران از سال 68 تا 76، رئيس مجمع تشخيص مصلحت نظام و رئيس مجلس خبرگان رهبري، بسياري از مردم شريف ايران در سراسر كشور به انحاي مختلف خواستار پاسخ آيت‌الله هاشمي رفسنجاني به اتهامات و دفاع از دستاوردهاي ارزشمند نظام اسلامي شدند و دفتر ايشان نيز در اولين فرصت از صدا و سيما خواستار وقتي براي پاسخگويي شد، اما صدا و سيما انجام اين مهم را به بعد از برگزاري انتخابات موكول كرد كه عملاَ تاثيري نخواهد داشت.

از آنجايي كه طي روزهاي اخير موج اعتراض‌هاي مردمي از اقصي نقاط كشور براي علت عدم پاسخ به اين اتهامات افزايش يافته و به خاطر اينكه موج‌سواران بيش از اين با احساسات پاك و صادقانه مردم بازي نكنند، آيت‌الله هاشمي رفسنجاني تصميم گرفتند پاسخ به اتهامات رئيس‌جمهور را به مقام معظم رهبري و از طريق معظم‌له به مردم شريف ايران بدهند تا حداقل تاريخ انقلاب اسلامي در آينده‌هاي دور اين تجربه تاريخي را در اختيار نسل‌هاي متمادي ايران عزيز قرار دهد كه نگذارند پديده زشت دروغ، افترا و تهمت در اين كشور نهادينه شود.

متن کامل پيام بدين‌شرح است:

بسم‌الله الرحمن الرحيم
مقام معظم رهبري آيت‌الله خامنه‌اي زيده عزّه
متأسفانه اظهارات عاري از حقيقت و غيرمسئولانه آقاي احمدي‌نژاد در جريان مناظره با مهندس موسوي و مقدمه‌چيني‌هاي قبل و حوادث بعد از آن، خاطرات تلخ اظهارات و اقدامات منافقان و گروهك‌‌هاي ضدانقلاب در سالهاي اول بعد از پيروزي انقلاب و نيز تهمت‌زدن‌ها در انتخابات 84 و انتخابات مجلس ششم ولجن‌‌پراكني‌هاي باند پاليزدار كه در دادگاه محكوم شده را به نمايش گذاشت و از آنجا كه بخشي از اين اظهارات قبلاً در رسانه‌هاي دولتي و آتش تهيه آن در سخنراني مشهد مقدس مطرح شده، ادعاي اينكه مطالب او تحت تأثير فضاي مناظره گفته شده و فاقد برنامه‌ريزي قبلي است، پذيرفتني نيست و گويا براي تحت‌الشعاع قرادادن گزارشهاي مستند و مكرر ديوان محاسبات در خصوص مفقودالاثر بودن يك ميليارد دلار و ارتكاب چند هزار تخلّف در اجراي بودجه‌ها مي‌باشد و شايد هم رقيب اصلي خود را افتخارات ربع قرن انقلاب اسلامي مي‌داند.

ده‌ها ميليون نفر در داخل و خارج ناظر دروغ‌پردازي‌ها و خلافگويي‌هايي بودند كه برخلاف شرع و قانون و اخلاق و انصاف، افتخارات نظام اسلامي‌مان را نشانه گرفته بود.

زير سوال بردن تصميمات بنيانگذار جمهوري اسلامي ايران و تلاشهاي امام راحل و مردم مسلمان و متعهد و روحانيت عظيم‌القدر كه در نيم قرن گذشته با مجاهدت‌هاي خويش توانستند بناي باشكوه نظام اسلامي را ايجاد و مستقر و بالنده كنند، از اين بدتر نمي‌شد. دوران مشعشعي كه خود شما پشت سر امام(ره) در قامت مجاهد پيشتاز، رئيس‌جمهور و نهايتاً رهبري نظام نقش و مسئوليت‌هاي ممتازي به عهده داشته‌ايد.

نقطه قابل توجه دراين تهمت‌ها اين است كه غيرمستقيم، مقام ولايت در زمان رهبري امام راحل و جناب‌عالي كه هادي دولت‌ها بوده‌ايد و با اظهارات صريح، مديريت‌ها را مورد تأييد و تحسين قرارداده‌ايد، نشانه گرفته است.

* * *

بعد از جريان شوم 14 اسفندماه 1359 با ارشاد امام و بنيان‌گذار جمهوري اسلامي، شهيد مظلوم دكتر بهشتي و جناب‌عالي و اينجانب كه در شعارهاي مردمي به عنوان «سه ياور خميني» شناخته شده بوديم، با همراهي نيروهاي انقلابي و بخصوص نمايندگان متعهد مجلس اول و حزب جمهوري اسلامي توانستيم در جهت زدودن غبارهاي ابهامات و سم‌پاشي‌ها اقدامات مؤثري انجام دهيم و امام راحل درد آشنا با تشكيل گروه حقيقت‌ياب و داور، بخشي از حقايق را آشكار ‌كردند. نتايج آن، آگاهي بيشتر مردم و رسوايي فتنه‌گران و در نهايت نجات كشور از خطري بود كه دشمنان استكباري و ضد انقلاب طراحي كرده بودند.

البته اينجانب قصد ندارم كه دولت موجود را مثل دولت بني‌صدر معرفي كنم و يا سرنوشتي شبيه آن دولت را براي اين دولت بخواهم، بلكه مقصود اين است كه بايد مانع گرفتار شدن كشور به سرنوشت آن روزگار شد.

* * *

اينجانب براي پرهيز از آلوده‌شدن فضاي سياسي كشور در آستانه انتخابات به تشنجات بيشتر، از عكس‌العمل فوري كه مورد انتظار ملت است، خودداري كردم.

در مراسم بزرگداشت سالگرد امام(ره) به آقاي احمدي‌نژاد گفتم كه در اظهارات او خلاف‌گويي‌‌هاي فراواني وجود داشته و ادعاي كذب تماس تلفني من با يكي از سران عرب و ادعاي كارگرداني مبارزات انتخاباتي رقبا و اتهامات ناروا به جمعي از بزرگان نظام، از جمله جناب آقاي ناطق نوري و فرزندان من و بدتر از همه زيرسوال بردن اقدامات امام راحل را يادآوري و پيشنهاد كردم با صراحت اتهام‌هاي نادرست را پس بگيرد كه نيازي به اقدامات قانوني افراد و خانواده‌هايي كه ناجوانمردانه و مظلومانه هدف تيرهاي ناسزاگويي قرار گرفته‌اند، نباشد.

از صدا و سيما هم خواسته شد كه فرصتي در اختيار طرفهاي ذيحق براساس مقررات سازمان قرار دهد كه از خود دفاع نمايند. گرچه در گذشته به بخشي از اين اتهامات پاسخ داده شده و رئيس قوه قضاييه وقت جناب آقاي يزدي در پايان كار رياست جمهوري اينجانب، در عمل به اصل 142 قانون اساسي رسماً اعلام پاكي و منزّه بودن خانواده رئيس‌جمهور و حتي كم‌شدن دارايي‌ها در دوران مسئوليت را نمودند، ولي تكرار اتهام تكرار جواب را مي‌طلبد.

مع‌الاسف، اين دو پيشنهاد خيرخواهانه عملاً پذيرفته نشده و رهبر معظم هم صلاح را در سكوت‌شان ديدند و بي‌شك جامعه و بخصوص نسل جوان نيازمند اطلاع از حقيقت است. حقيقتي كه با اعتبار نظام و همدلي ملت ارتباط جدّي دارد و اگر محدود به حق چند نفر بود؛اقدام به نوشتن چنين نامه اي نمي كردم.

معتقدم جناب‌عالي بخوبي مي‌دانيد كه اينجانب و بسياري از بزرگان تأثيرگذار انقلاب و حتي خود جناب‌عالي از دوران مبارزه و سالهاي اول انقلاب و در تعدادي از مقاطع مورد تهاجم افراد لاابالي و ضدانقلاب بوده‌ايم و هميشه صبورانه تهمت‌ها و اهانت‌ها را پشت سر گذاشته‌ايم و در دور جديد تهمت‌ها و هجمه‌ها هم از حدود پنج سال پيش تاكنون دندان روي جگر دارم و بخاطر خداوند و مصالح انقلاب و كشور اندوه خويش را مكتوم مي‌د‌ارم و از اين جهت هم مورد گلايه بسياري از دلسوزان اسلام و انقلاب و بستگانم قرار مي‌گيرم ومهم اين است كه اينبار اين تهمت‌ها توسط رئيس جمهور و در رسانه ملي مطرح شده است. البته در موقع مناسب انحرافات و حق‌كشي‌هاي ناگفته انتخابات و اعمال دولت نهم در اختيار مردم و تاريخ قرار خواهد گرفت،

تاريخ گواه است كه اكثريت مردم متعهد و انقلابيمان كمتر تحت تأثير خلاف‌گويي‌ها قرار مي‌گيرند و دليل آن آراء افتخارآميز مردم به اينجانب در آخرين انتخابات مجلس خبرگان رهبري است و نيز خوب مي‌دانيد كه در جريان انتخابات جاري، تاكنون به خاطر مسئوليت‌هاي رسمي ام در رسانه هامطلبي به نفع يا ضرر افراد و جريانهاي درگير در انتخابات نگفته‌ام و در موراد ضروري به كلياتي مبتني بر حضور حداكثري مردم در پاي صندوق‌ها و سلامت انتخابات اكتفا كرده‌ام و رسماً گفته‌ام برنامه شركت در انتخابات ندارم.

چهار نامزد موجود براي آمدن به صحنه با اطلاع از نظر و سياست اينجانب از من نظر نخواسته‌اند و بعد از نامزدي هم از اينجانب درخواست حمايت نكرده‌اند و اگر هم در جلساتي بهم رسيده باشيم، چيزي جز همان كليات فوق‌الذكر را از من نشنيده‌اند و اگر حزب يا گروهي در مورد جهت‌گيري در انتخابات نظر خواسته‌اند، گفته‌ام براساس آيين‌نامه خود عمل كنند و حقيقتاً آنها با تصميم‌خودشان و همكارانشان در صحنه‌اند و عمل مي‌كنند و انصافاً تهمت دست‌نشانده بودن آنان ستم و بي‌حرمتي غيرقابل توجيه است.

بجاست كه به اين حقيقت هم توجه شود كه احتمالاً عوامل دولت از نظر اينجانب مطلعند كه من ادامه وضع موجود را به صلاح نظام و كشور نمي‌دانم و خود جناب‌عالي هم از اين نظر من مطلعيد و دلايل آن را هم مي‌دانيد. ولي اين نظر را رسانه‌‌اي نكرده‌ام و خود عوامل دولت در اين مورد بزرگنمايي كرده‌اند كه هدف بزرگنمايي در آن مناظره روشن شد.

با اينهمه بر فرض اينكه اينجانب صبورانه به مشي گذشته ادامه دهم، بي‌شك بخشي از مردم و احزاب و جريانها اين وضع را بيش از اين بر نمي‌تابند و آتش‌فشانهايي كه از درون سينه‌هاي سوزان تغذيه مي‌شوند، در جامعه شكل خواهد گرفت كه نمونه‌هاي آن را در اجتماعات انتخاباتي در ميدانها، خيابانها و دانشگاه‌ها مشاهده مي‌كنيم.

اگر نظام نخواهد يا نتواند با پديده‌هاي زشت و گناه‌آلودي مثل تهمت‌ها، دروغ‌ها و خلاف‌گويي‌هاي مطرح شده در آن مناظره برخورد كند و اگر مسئولان اجراي قانون نخواهند و يا نتوانند به تخلّف‌هاي صريح خلاف قانون در اعلان افراد به عنوان فاسد كه فقط بعد از اثبات تخلّف در دادگاه قابل اعلان است، رسيدگي كنند و اگر فردي در موقعيت رياست جمهوري بدون مراعات ‌شأن منصب مقدسش خود را مجاز به ارتكاب چنين گناهان كبيره و اخلاق‌شكن عليرغم سوگند به مراعات شرع و قانون بداند، چگونه مي‌توانيم خود را از پيروان نظام مقدس اسلامي بدانيم؟

رهبري معظم انقلاب؛

اكنون كه امام راحل (ره) آن پير فرزانه و حلّال مشكلات و ملجاء همه و يار صبور و ديرينه هر دوي ما آيت‌الله شهيد مظلوم دكتر بهشتي و بسياري از همسنگران قديم كه يا به فيض عظماي شهادت رسيدند و يا به ديار باقي شتافتند ؛ در بين ما حضور ندارند، شما مانده‌ايد و من و معدودي از ياران و همفكران قديم. از جناب‌عالي با توجه به مقام و مسئوليت و شخصيتتان انتظار است براي حل اين مشكل و براي رفع فتنه‌هاي خطرناك و خاموش كردن آتشي كه هم اكنون دودش در فضا قابل مشاهده است، هرگونه كه صلاح مي‌دانيد اقدام مؤثري بنماييد و مانع شعله‌ورتر شدن اين آتش در جريان انتخابات و پس از آن شويد.

لذا در فرصت باقي‌مانده ضروري به نظر مي‌رسد خواسته حق حضرت‌عالي و مردم در خصوص انجام انتخاباتي سالم و پرابهت و حداكثري تحقق يابد. كاري كه مي‌تواند عامل نجات كشور از خطر و باعث تحكيم وحدت ملي و اعتماد عمومي باشد و فتنه‌گران نتوانند با حدس و گمان نصّ پيامتان در مشهد و در مرقد امام راحل را با هوس خود تحريف كنند و با ناديده گرفتن قانون، بنزين بر آتش‌افروخته بريزند.

سرچشمه شايد گرفتن به بيل چوپر شد نشايد گرفتن به پيل

دوست، همراه، و هم سنگر ديروز، امروز و فردايتان

اكبر هاشمي رفسنجاني

با اجازه از مدیر محترم وب سایت  لکستان

نفر وسط مرحوم نظرعلی خان غضنفری معروف به امیراشرف مرد متنقذ در طرهان و دلفان و سلسله و ...

در سمت چپ ایشان مرحوم علی محمدخان غضنفری معروف به امیراعظم فرزند ارشد نظرعلی خان

که سه دوره متوالی نماینده لرستان در مجلس شورای ملی بوده است . نفر ایستاده پشت سر نظرعلی

مرحوم شهمراد رستمی معروف به شهمراد ایل بگیر از ایل کاکاوند طایفه علی میباشد .

با کسب اجازه از سایت آیت الله هاشمی رفسنجانی

با

 

عکاس : احمد آغاسیانی

با اجازه از خانم زهرا میرزایی

با اجازه میرملاس نیوز

بیماری استاد محمدرضا شجریان

محمد رضا شجریان استاد آواز ایران در پیامی که به مناسبت نوروز و آغاز سال نو پخش کرد با چهره ای متفاوت ظاهر شد.

در این پیام تصویری شجریان با موهای بسیار کوتاه ظاهر شده است.

دلیل چهره متفاوت استاد محمدرضا شجریان

بنا به اخبار رسیده به به نقل از پزشکان معالج شجریان مبتلا به سرطان پیشرفته کلیه است. متاسفانه، سرطان متاستاتيك كليه به مغز استاد شجریان تهاجم كرده است.

وی اکنون در حال گذارندن دوره پرتودرمانی و شیمی درمانی است.

شجریان نیز در پیام نوروزی اش به این موضوع اشاره ای داشت.

«برترین ها» در آغاز سال نو برای این استاد آواز ایران آرزوی سلامتی دارد.

شجریان و روز غافلگیری و بهت دوستدارانش

هنوز دقایقی از آغاز سال نو شمسی نگذشته بود که انتشار ویدئویی از استاد آواز ایران محمدرضا شجریان جامعه‌ ایران را در بهت و حیرت فروبرد.

استاد شجریان در این ویدئو سال نو را به همه‌ هم‌وطنان و فارسی‌زبانان سایر کشورها تبریک گفته بود، اما چهره ظاهری او با سر تراشیده در این ویدئو باعث شد تا مخاطبان پیش از دقیق شدن در متن حرف‌های این چهره‌ سرشناس موسیقی ایران به علل و عواملی فکر کنند که باعث شده تا شجریان با چنین شکل و شمایلی روبه‌روی دوربین بنشیند و از همراهی و دوستی صحبت کند که ۱۵ سال است با او زندگی می‌کند.

استاد شجریان در این ویدئو می‌گوید که سال‌هاست با میهمان ۱۵ ساله‌ای آشناست که به دستور او موهای سرش را کوتاه کرده، و چند وقت دیگر هم در درمانگاه می‌ماند تا با این میهمان به تفاهم برسد. شجریان در این ویدئو گفته که پس از به تفاهم رسیدن با این دوست، کارهای هنری‌اش را دنبال می‌کند

از پزشکان معالج شجریان  نقل شده که او «به سرطان پیشرفته کلیه مبتلا است و  متأسفانه، سرطان متاستاتيك كليه به مغز استاد سرایت كرده است.»

فرزین احمدی پزشکِ متخصص می‌گوید که اظهارنظر قطعی درباره‌ وضعیت چنین بیماری فقط در صورت دانستن جواب پاتولوژی و با دی اسکن (اسکن کل بدن برای مشخص شدن درگیری سایر اعضا) امکان‌پذیر خواهد بود.

پرویز پرستویی: برای سلامتی استاد شجریان دعا کنید

پرویز پرستویی به خبر بیماری استاد محمدرضا شجریان واکنش نشان داد.

پرستویی با انتشار عکسی در صفحه اینستاگرامش در شرح آن نوشت:

سلام هموطنان عزیز، متاسفانه مطلع شدیم، استاد شجریان اسطوره موسیقی و هویت آواز ایران مبتلا به سرطان پیشرفته شده اند.

ایشان اکنون در حال گذراندن دوره پرتو درمانی وشیمی درمانی هستند.

یادمان باشد نوای ربنای استاد سال ها همدم لحظات ناب وروحانی ملت ایران بوده،وحالا نوبت ماست که همه با هم برای سلامتی ایشان دست به دعا ببریم.

برای سلامتی استاد شجریان دعا کنید

استاد محمدرضا شجریان در کنار پرویز پرستویی

نامه علیرضا افتخاری به استاد شجریان

 دست نوشته علیرضا افتخاری به محمدرضا شجریان را می بینید.

نامه علیرضا افتخاری به استاد محمدرضا شجریان

دل نوشته بهاره رهنما برای شجریان

بعد از اعلام خبر بیماری محمد رضا شجریان ، عده ای از هنرمندان با انتشار پست های اینستاگرامی با این خواننده ابراز همدردی کردند.

بهاره رهنما بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون در اینستاگرام خود نوشت:

جان جهاني هستي شما ، دل ملتي به طپش هاي قلب شريف و هنرمند شما بسته است..تنت به ناز طبيبان نيازمند مباد... محمد رضا شجریان.

دل نوشته بهاره رهنما برای استاد محمدرضا شجریان

توضیح وزیر بهداشت درباره وضعیت شجریان / احوالپرسی اینستاگرامی هاشمی با شجریان

حسن هاشمی وزیر بهداشت دولت یازدهم از تماس تلفنی با محمدرضا شجریان استاد آواز ایران خبرداده و نوشته روحیه‌ی ایشان بسیار خوب و صدایشان مثل همیشه با صلابت بود.

حسن هاشمی در صفحه‌ی اینستاگرامش نوشته‌ی کوتاهی را با عنوان احوالپرسی با استاد، به اشتراک گذاشته که متن کامل آن بدین شرح است:

امروز در تماسی تلفنی با استاد شجريان ضمن تبريك سال نو، جويای احوالشان شدم. روحيه ایشان بسيار خوب و صدايشان مثل هميشه با صلابت، پر توان و سرحال بود.

از اين‌كه خبر سلامتیشان را از خودشان می‌شنيدم خوشحال شدم؛ و لازم ديدم به دليل دوستی دیرینه و ارادت به ايشان و با اطلاع دقيق از وضعيت سلامتیشان و ارتباط با خانواده استاد در طول دو سال گذشته، ياد آور شوم كه ان شاءلله ايشان در دو تا سه ماه آينده به كشور باز می‌گردند و پزشكان متخصص ايشان اقدامات مورد نياز و باقی‌مانده را پی خواهند گرفت.

وظيفه خود می‌دانم به‌عنوان يك دوست، یک ايرانی و یک علاقه‌مند به آثار ايشان، و نيز به دليل مسئوليتم در دولت، درخصوص هر گونه حمايت برای تسريع در درمان و بهبودی ايشان ازهيچ كوششی مضايقه نكنم.

بحمدلله همانطور كه در پيام نوروزی استاد آواز ایران هم آمده بود، ايشان اميدوار و با نشاط، بهار امسال را نيز با شادابی و طراوت آغاز كرده‌اند. ما نيز همچون ساير دوستداران صدای ماندگار استاد شجريان، اميدواريم به زودی زود استاد را روی صحنه ببينيم و طنين اين صدای ماندگار دل‌های بهاری ملت ما را طراوتی دوچندان ببخشد.

آرزوی شوالیه آواز ایران برای شجریان

 شهرام ناظری خواننده موسیقی سنتی کشورمان با اشتراک گذاشتن عکسی از خود و استاد شجریان برای او آرزوی تندرستی کرد.

او نوشت: «نوبهار است در آن کوش که خوشدل باشی

که بسی گل بدمد باز و تو در گل باشی.

نوروز خجسته باد.

با آرزوی سلامتی برای استاد محمدرضا شجریان.»

آرزوی شوالیه آواز ایران برای شجریان

رضا صادقی : «شجریان» ستون تخت‌ جمشید است

رضا صادقی خواننده پاپ کشورمان با اشتراک عکسی از استاد محمدرضا شجریان درباره او نوشت.

او نوشته است: «وقتي كه به اصالتت فكر ميكني حس غرور داري و اين حس غرور با خيلي از ادمها چند برابر ميشه ،ستونهاي تخت جمشيد شكوه اصالت ما ايراني ها رو به رخ جهان ميكشه اما حرف من الان از يك ستون تخت جمشيدي هست كه شكوه صداي قلب اصيل مردمش بوده و هست، كسي كه روزه هاي ما دلنشين تر ميشد وقتي با صداش ميرفتيم به ضيافت افطار و با تصنيف هاش همراه بوديم تا ضيافت عاشقي.

همه اين جمله ها براي بزرگ مردي چون عاليجناب استاد محمد رضا شجريان اندك هستند و مگه ميشه توصيف كرد صداي دريا رو. بيايم همه با هم يكدل و با صداي سبز مردمي دعا گوي سلامتي اين ستون تخت جمشيد فرهنگ ايران باشيم. عاليجناب : تمام ما و تمام ايران سراپا دعا خواهيم بود براي سلامتي و لبخند هميشگي شما. ارادتمند شما:
در آتش پروانه ، پرواز نمى ميرد
با بستن لب هـرگز آواز نمى ميرد...

توییت مهناز افشار برای خسروی آواز ایران

 مهناز افشار بازیگر سینما هم در توئیتر از استاد محمدرضا شجریان و جایگاه او در فرهنگ و هنر ایران نوشت.

این بازیگر نوشته: «اقتدار هنر این سرزمین در قامت استوار شما متبلور است استاد؛ ما از تصور هرچیزی جز لبخند شما می‌ترسیم.»

انتشار ویدئوی استاد آواز ایران در نخستین روز سال نو باعث شد تا بسیاری از چهره های فرهنگی و هنری ایران در دومین روز سال ۱۳۹۵ از شجریان و هنر او بنویسند و برایش آرزوی سلامتی کنند.

بیوگرافی محمدرضا شجریان :

 محمدرضا شجریان (زادهٔ ۱ مهر ۱۳۱۹ مشهد) موسیقی‌دان، آهنگ‌ساز، خواننده و خوشنویس اهل ایران است.
وی از برجسته‌ترین هنرمندان موسیقی سنتی ایرانی است و آلبوم‌های بسیاری را در این زمینه منتشر کرده‌ است. او به دلیل نوع صدا و سبک مخصوص به خود و تصنیف‌های ملی میهنی که اجرا کرده، شناخته می‌شود و شهرتی در سطح جهانی دارد
سایت انجمن آسیا وی را پرآوازه‌ترین هنرمند موسیقی اصیل ایرانی، روزنامهٔ ونکوور سان او را یکی از مهم‌ترین هنرمندان موسیقی جهان و همچنین رادیوی عمومی ملی (NPR) در سال ۲۰۱۰ وی را یکی از ۵۰ صدای برتر جهان معرفی کرده‌است.
محمدرضا شجریان، رئیس کنونی شورای عالی خانه موسیقی ایران، بنیان‌گذار گروه شهناز و مبدع چند ساز موسیقی می‌باشد. همچنین از فرزندان محمدرضا شجریان، همایون و مژگان در زمینهٔ موسیقی فعالیت دارند. شجریان در قرائت قرآن نیز فعالیت داشته و دعای ربنا معروف‌ترین تلاوت‌های قرآنیِ اوست. خوانندگان سرشناسی چون ایرج بسطامی، شهرام ناظری، حسام‌الدین سراج، حمیدرضا نوربخش و پسرش همایون از شاگردان شجریان هستند.

استاد محمدرضا شجریان در کنار همسر و پسرش

همایون پسر استاد محمدرضا شجریان

 پایگاه خبری انتخاب - عصر ایران - خبرآنلاین - باشگاه خبرنگاران جوان - ویکی پدیا

گرداوری و تنظیم : پرشین وی

اخبار مرتبط:

عکس استاد شجریان به همراه همسر و فرزندش

صدا و سیما: شجریان ممنوع الکار نیست!

سریال کلیپ های موفق و ناموفق همایون شجریان + عکس

تفریح گران قیمت همایون شجریان و دخترش +عکس

وقتی استاد شجریان مردم ایران را غافلگیر کرد!+ عکس

روایت شجریان از موضع روحانی و جنتی در ممنوع الکاریش + عکس

عکس و گفتگوی جالب با دختر محمدرضا شجریان

محمدرضا شجریان و همایون در مجلس انارخوران+ عکس

با اجازه از سایت  " میرملاس "

آب زنید راه را

• کد خبر : 83960
• ۱۳۹۴/۱۲/۲۵
• دسته بندی : خبر عادی, منتظران, یادداشت
• کلمات کلیدی :

محمد منصوری/میرملاس نیوز:

آب زنید راه را هین که نگار می‌رسد / مژده دهید باغ را بوی بهار می‌رسد

راه دهید یار را آن مه ده چهار را / کز رخ نوربخش او نور نثار می‌رسد

رونق باغ می‌رسد چشم و چراغ می‌رسد / غم به کناره می‌رود مه به کنار می‌رسد

باغ سلام می‌کند سرو قیام می‌کند / سبزه پیاده می‌رود غنچه سوار می‌رسد… (۱)

باز هم به کلکِ بی زبان ِقرطاس ِ سپید پناه می آورم تا در این هول عظیم روزمرگی دمی تجربه کنم اینجا ” نبودن ” را . این هنگام دستم به قلم نمی رود ، پنجه هایم به حال خود نیستند به فرمان من نیستند ، بیهوده می کوشم آرامشان کنم اما یکباره چنان غافلگیر شده اند که هنوز گیج اند . نمی توانم به خویش این تلنگر را بدهم و بگویم : بنویس .  چرا که کلمات چنان شتاب زده و سراسیمه در فضای خیالم چرخ می زنند که هیچ کدام دُم به دست نمی دهند و به رقص آمده اند .

در سکوتِ تیره و آرام باغستان هایِ بسترِ یک رودخانهِ تاریک در نیمه های شب ، نزدیکی های سحر ناگهان مرغی ناشناس که آشیانش را گم کرده :”  باز گشته رغبتش دیگر ز رنجوری نه سوی آب و دانه ، جور دیده مردمان را ، می دهد پیوندشان با هم ، می کند از یاس خسران بار آنان کم ، می نهد نزدیک با هم آرزوهای نهانشان را”  (۲) .

آمده تا شعله کشد در این تن خسته ، جانب دوستی انسان با طبیعت را از سر گرفته تا شرح هجران را این مرغ بیدل مختصر کند .

سخن تازه از نوروز گفتن دشوار است ، نوروز یک جشن ملی ست اما آن را همه می شناسند که چیست ! بسیار گفته اند و بسیار شنیده اید . پس به تکرار نیازی نیست ؟ چرا هست ! در علم و ادب تکرار ملال آور است لیکن احساس تکرار را دوست دارد و با تکرار جان می گیرد . نوروز داستان زیبائی ست که در آن ؛ طبیعت ، احساس و جامعه هر سه دست اندر کارند . قرن های دراز است که نوروز بر جشن های جهان فخر می فروشد این بدان جهت است که نوروز یک قرارداد مصنوعی و یا یک جشن تحمیلی نیست بلکه روز شادمانی زمین و جوش شکفتن ها و شور زادن ها و سرشار از هیجان هر “آغاز “.  جشن های دیگر غالبا انسان ها را از کوچه و بازار ها در میان اتاق ها و زیر سقف ها جمع می کند در فضای روشن از چراغ و لرزان از دود و آراسته از گل های مقوایی و … می برد اما نوروز دست مردم را می گیرد و از زیر سقف ها و درهای بسته به دامن آزاد و بیکران طبیعت می کشاند . گرم از بهار ، روشن از آفتاب ، لرزان از هیجان و آراسته با شکوفه ، سبز و معطر از بوی باران ، بوی پونه . . .

در آن هنگام که مراسم نوروز را بر پا می داریم گویی خود را در همه نوروز هایی که هر ساله در این سرزمین برپا کرده اند ، حاضر می یابیم و در این حال صحنه های تاریک و روشن تاریخ ملت کهن ما در برابر دیدگانمان رژه می روند . نوروز عیاشی و” بی خودی” نبوده است . اعلام ماندن ، ادامه داشتن و بودن این ملت بوده است و نشانه پیوند با گذشته ای که زمان و حوادث ویران کننده همواره در گسستن آن می کوشیده است .

مسلما اولین روز بهار ، سبزه ها ” روییدن ”  آغاز کرده و رود ها ” رفتن ” و شکوفه ها ” سر زدن ” و جوانه ها ” شکفتن ” . این یعنی نوروز . نوروزی که با جانِ ملیت زنده بوده ، روح مذهب نیز گرفته است . سنت ملی و نژادی ، با ایمان و عشق نیروی تازه ای که در دل های مردم این سرزمین برپا شده بود پیوند خورد و محکم گشت .

گویی خداوند هم تاکید بر برپا داشتن  نوروز داشته است آنجا که می فرماید : قُلْ سِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانظُرُوا کَیْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ ، بگو در زمین بگردید و بنگرید چگونه آفرینش را آغاز کرده است .  (۳)

در اندرون خانه بودم ناگهان ندایی سر داد ، کنجکاو شدم ، پدرم بود که شاهنامه می خواند که :

ز یاقوت سرخ ست چرخ کبود /  نه از آب و گرد و نه از باد و دود

به چندین فروغ و به چندین چراغ /  بیاراسته چو  به  نوروز  باغ

روان اندرو گوهر دلفروز / کز او روشنایی گرفته ست روز

ز خاور بر آید سوی باختر / نباشد از این یک روش راست تر   (۴)

کمی آن طرف تر برادرم را دیدم گلستان در دست می گفت :

به بازوان توانا و قوت سر دست/  خطاست پنجه مسکین ناتوان بشکست

بنی آدم اعضای یکدیگر اند /  که در آفرینش ز یک گوهرند

چو عضوی به درد آورد روزگار /  دگر عضو ها را نماند قرار

تو کز محنت دیگران بی غمی / نشاید که نامت نهند آدمی . . . (۵)

و من همچنان به اصوات آنان گوش فرا می دادم . از طرفی احساسات ناسونالیستی تا آن قله ها ی رفیع بالا می رفت و به خویش مفتخر می شدم و از طرفی دیگر به یاد نهج البلاغه آن حضرت می افتادم که می فرمود : ملت دو گروه اند : یا در خلقت با تو برابرند یا برادر دینی تو اند (۶). در هر صورت با توجه به این که در این ایام جان بخش هستیم شایسته تر آن است افکار نو و کار آمد تر را در فضای ذهن مان پرورش دهیم و از هر نوع تفکر منفی و متحجر بپرهیزیم . و به طور حسابی علاوه بر خانه تکانی ، وجود خویش را آراسته کنیم تا آن شاعر بلند اندیش بر ما خورده نگیرد که می گفت :

عید آمد و ما خانه ی خود را نتکاندیم / گَردی نستردیم و غباری نستاندیم

صد قافله رفتند و به مقصود رسیدند / ما این خرک لنگ زجویی نجهاندیم

طوفان بتکاند مگر “امید” که صد بار / عید آمد و ما خانه خود را نتکاندیم (۷)

حال ای دردمند ِ آگاه جامعه که هنوز  همانند آن افراد ی که کماکان سر در آخور کشیده اند ،  قربانی جهل شرک و در بند جور نمرود نیستی ! و همچنن برای مصالح محافظه کارانه خویش دست به توجیه آّبرومندانه نمی زنی و حقیقت را برای آن داشته و نداشته هایت ذبح شرعی نمی کنی ، بدان  :

در کنار لباس های رنگین ؛ کهنه پوشانی عریانند ! در کنار غذا های لذیذ و چرب ، سفره هایی خالی از نانِ خشک اند! در کنار خنده های قاه قاه ، اشک هایی بی صدا سوغاتی غم برای چشم اند ! خبر داری که پدری آنقدر دیر به خانه می آید که کودکان او دستان خالی اش را نبینند ؟ شنیده ای که دخترکی با چشمانی پر از حسرت هر روز ساعتی پشت چند ویترین عروسک فروشی می ایستد ؟ ندیدی که پشت نگاه دختر معصوم گل فروش ، نگاه های پر از خنجر بی غیرتان نهفته ؟ می بینی همه دکان ها مملو از جمعیت اند و اکثر مغازه ها پشت ویترین نوشته اند ” قیمت ها مقطوع است ” ! تنها آن دسته از این نگاه معنی ” ندارم ” را خوب می فهمند . . . روز ها به تندی در گذر اند و مشام ما پر است از عطر نوید آمدن نوروز .  یادت نرود با همه باید خوشحال و خرم باشیم در این ایام وگر نه در انزوا لذت بردن نه سخت است و نه با ارزش . و من خویشاوند هر انسانی هستم که خنجری در آستین پنهان نکند .

اندوهت را به بادها بسپار ! واپسین روزهای زمستانت بخیر ، دوست چهار فصل من ،  آرزو می کنم آخرین نفس باد زمستانی ، غم های کوچک و بزرگ زندگی ات را با خود ببرد و شکوفه های بهاری ،  کلبه ی آرزو هایت را پر کند .

ایدون باد ، ایدون تر باد

بااجازه از سایت  "میرملاس"

با اجازه از سایت هنرمند علی محمد مرادی  "سایت هنرسرای مرادی "

 

 

 

 

بااجازه از سایت  " دلفان امروز

با اجازه از  " سلام دلفان "

با اجازه از  "سلام دلفان"

بااجازه از سایت  "سلام دلفان "

پرسپولیس ۶ استقلال (تاج) صفر

با اجازه وب سایت  " سلام دلفان "

بااجازه از وب سایت  " سلام دلفان"

به گزارش سلام دلفان، رامبد جوان مجری برنامه پرطرفدار خندوانه عکسی از دوران کودکی‌اش را در صفحه شخصی اینستاگرامش منتشر کرد.

بااجازه از وب سایت  "نسیم دلفان "

به گزارش سلام دلفان، نیوشا ضیغمی بازیگر سنما و تلویزیون هم با انتشار عکسی همراه همسرش در صحن حرم مطهر امام رضا (ع) عید میلاد را تبریک گفت.

صفحه اجتماعی نیوشا ضیغمی

باکسب اجازه از وب سایت  " روشتا "

غرویان:چرخش ترکیب درخبرگان به نفع ائتلاف احتمالی هاشمی،روحانی وسیدحسن خمینی است
غرویان:چرخش ترکیب درخبرگان به نفع ائتلاف احتمالی هاشمی،روحانی وسیدحسن خمینی است
تاریخ ارسال : شنبه 31 مرداد 1394 9:44	کد متن : 8627
آيت‌ا... هاشمي، آقاي روحاني و سيدحسن خميني داراي يك ديدگاه مشترك درباره حقوق مردم، عقلانيت و اعتدال هستند. اين افراد براي رأي مردم ارزش و اعتبار قائل هستند و رأي مردم را حق‌الناس مي‌دانند. اين سه شخصيت ديدگاه‌هاي اعتدالي درباره دين دارند و معتقدند دين بايد در زندگي مردم به صورت كاربردي وجود داشته باشد و قرائتي سهل و آسان از دين ارائه مي‌دهند و داراي محبوبيت زيادي در بين مردم هستند. -          در انتخابات خبرگان آينده يك چرخش قدرت در حال اتفاق است كه داراي ظرافت‌ها و حساسيت‌هاي خاص خود است. اين چرخش قدرت در نهايت به سود همين طيف (ائتلاف احتمالي هاشمي، روحاني و سيدحسن خميني) صورت خواهد گرفت. نقطه آغاز اين چرخش قدرت نيز در انتخابات رياست‌جمهوري سال92كليد خورده و زمينه‌هاي آن به وجود آمده است. در شرايط كنوني مطالبات مردم بيشتر در اين نوع ديدگاه و تفكر تعريف مي‌شود و به همين دليل اين تفكر پيروز انتخابات خبرگان خواهد بود. -          طيف مقابل نسبت به اين ائتلاف توقع دارد شوراي نگهبان مثل همیشه در بررسي صلاحيت‌ها با درايت و انصاف برخورد كند و اجازه ندهد فضا به سمت رویکرد سليقه‌اي و تك بعدي شدن پيش برود. مهم‌ترين مساله انتخابات آينده كه به نظر يكي از مهم‌ترين انتخابات‌های خبرگان خواهد بود فضاي برابر و لزوم داشتن فرصت رقابت سالم براي همه طيف‌هاي سياسي است. بايد قواعد بازي را رعايت كنيم و اجازه بدهيم مردم با همه ديدگاه‌ها آشنا شوند و در نهايت خود تصميم نهايي را اتخاذ كنند. هيچ كس حق ندارد نظر ديگران را كه برخلاف سليقه وي است متهم كند و سعي كند آن را در منظر افكار عمومي باطل جلوه بدهد. -          هجمه‌هاي اخير عليه آيت‌ا... هاشمي با بهانه‌هاي واهي صورت مي‌گيرد. به نظر مي‌رسد برخي منتظر هستند تا در صحبت‌هاي ايشان محل ترديد و مناقشه‌اي پيدا كنند و به آن دامن بزنند. نكته جالب اين است كه اين ترديد و مناقشه‌ها خيلي زود به يك جريان بزرگ رسانه‌اي تبديل مي‌شود و يك سخن ساده و معمولي به يك اتفاق بسيار بزرگ تغيير وضعيت مي‌دهد. برای مثال سخنان آيت‌ا... هاشمي درباره اينكه «زماني كه ما در صحنه انقلاب حضور داشتيم عده‌اي در روستاهاي خود قدم مي‌زدند.» تنها براي روشن كردن وضعيت تازه به دوران‌رسيده‌ها مطرح شد و هيچ غرضي در آن مستتر نبود. اين نكته براي همگان روشن است كه آيت‌ا... هاشمي خود يك روستازاده هستند و هنگامي كه يك روستازاده به اين مرحله از عظمت، علم، تدبير و عقلانيت رسيده به نوعي عظمت و بزرگي روستاييان را نشان مي‌دهد. در نتيجه جايگاه آيت‌ا... هاشمي به نوعي بزرگي روستاييان را نشان مي‌دهد. چگونه ممكن است يك روستازاده به روستاييان زحمتكش و فداكار توهين كند. -          بايد مشخص شود كه چرا احمدي‌نژاد در زماني كه براي پاسخگويي به اتهامات خود به دادگاه فراخوانده شد از رفتن به دادگاه سرباز زده است. كسي كه رئيس‌جمهور كشور بوده بايد در رعايت قانون براي ديگر اقشار جامعه الگو باشد. -          هنگامي كه مناظره‌هاي آقاي احمدي‌نژاد و آن بي‌اخلاقي‌هاي صورت گرفته را به خاطر مي‌آورم بسيار مكدر مي‌شوم. متاسفانه احمدي‌نژاد كاري كرد كه مناظره‌ها در ايران از حدود عقلي و اخلاقي آن خارج شد و به همين دليل بسياري از مردم علاقه زيادي براي مشاهده مناظره دوباره ايشان ندارند. بنده به آقاي دكتر روحاني توصيه مي‌كنم به هيچ عنوان درخواست چنين مناظره‌اي را نپذيرند. دليل اين مساله هم اين است كه هيچ بعيد نيست كه احمدي‌نژاد به دنبال ناکامی دولت آقاي روحاني باشد و دوباره به رفتارهاي خود ادامه بدهد.

با اجازه از وب سایت  " روشتا "

بسیاری بر این باور هستند که اگر احمدی نژاد رئیس جمهور نمی‌شد، امروز ایران برای رسیدن به جایگاهی که قبل از دولت نهم داشت، دست و پا نمی‌زد. اگر احمدی نژاد رئیس جمهوری نمی‌شد و کسی مانند هاشمی رفسنجانی، کروبی، معین، قالیباف یا حتی محسن رضایی به کرسی ریاست جمهوری ایران در سال 84 تکیه می‌زدند قطعا اوضاع کشور وضعیت بهتری نسبت به دولت احمدی نژاد داشت.

قطعا این افراد به دلیل داشتن تجربه کشور داری و حضور در نهادهای مهم و تصمیم ساز کشور، از احساسی تصمیم گرفتند فاصله می‌گرفتند و سعی می‌کردند که امور کشور را بر اساس طرح‌های کارشناسی پیش ببرند تا تصمیمات احساسی. سیاست خارجی احمدی نژاد قطعا یکی از تاریک ترین نقطه‌های دولت هشت ساله او بوده است. احمدی نژاد با استراتژی انتحاری پای به روابط بین الملل گذاشت و همین سیاست باعث شد ایرانی که دردولت اصلاحات با بسیاری از کشورهای جهان روابط مسالمت آمیزی داشت، تبدیل به یک کشور منزوی که تنها با چند کشور رابطه داشت تبدیل شد. مهم ترین کشوری که ایران میزبان یا میهمان او بود، ونزوئلا بود. بیشترین سفرهای خارجی احمدی نژاد و چاوز طی این هشت سال به تهران و کاراکاس بود.

رئیس دولت‌های نهم و دهم به این دلیل که تصور می‌کرد که می‌‌تواند مدیریت جهان را به دست بگیرد از همان روزهای ابتدایی ریاست جمهوری به قدرت‌های جهان حمله کرد و اعلام کرد که ایران به زودی مدیریت جهان را به دست می‌گیرد. احمدی نژاد در سیاست خارجی به شدت احساسی عمل می‌کرد و در کلام او واقع گرایی دیده نمی‌شد.

خاطره حسن روحانی از احمدی نژاد و پیشنهاد او در مورد پرداخت هزینه آژانس بین المللی انرژی اتمی، به خوبی حکایت از این اخلاق احمدی نژاد دارد. روحانی می‌گوید:« بحث شد که آژانس تحت نفوذ غرب است. پرسیدند چرا آژانس تحت نفوذ آنهاست؟ گفتم برای اینکه هم بیشتر بودجه آژانس را آنها می‌دهند و هم بر اکثر کشورهای عضو، نفوذ دارند. ایشان گفتند هزینه‌های آژانس در سال چقدر است؟ گفتم نمی‌دانم، مثلا چندصد میلیون دلار. گفتند شما همین حالا به البرادعی زنگ بزنید و بگویید ما کل مخارج آژانس را می‌دهیم. گفتم اولا آژانس نمی‌تواند بپذیرد، چون برای مخارج آژانس و بودجه آن، مقرراتی وجود دارد و ثانیا ما هم چنین حق و اختیاری نداریم چون اگر به جایی بخواهیم کمک بلاعوض کنیم، مجلس باید تصویب کند.

گفتند من به شما می‌گویم، شما چه کار دارید! گفتم روش کاری من اینطور نیست و من چنین کاری نمی‌کنم.»

او در سیاست داخلی نیز از همین روش استفاده می‌کرد. او با عملیات انتحاری همه دولت‌های قبل از خود را متهم به ناکارآمدی کرد و اعلام کرد که تنها کسی است که در این کشور عزم مبارزه با فساد دارد و در جیبش مملو از اسامی مفسدین اقتصادی است. احمدی نژاد در هشت سال دوران ریاست جمهوری‌اش، هیچگاه این اسامی را علنی نکرد حتی بسیاری از نزدیکان او از جمله رحیمی و بقایی به جرم فساد اقتصادی بعد از دوران ریاست جمهوری راهی زندان شدند.

احمدی نژاد تنها رئیس جمهور ایران بود که هیچ یک از جریان‌های سیاسی به ویژه در دولت دهم با او همراه نبودند و رفتار وی باعث شده بود تا همه از دور فاصله بگیرند حتی کسانی که برای ریاست جمهوری او همه کار کردند حتی دعا و نذر!

یکی ازدیگر کارهایی که از احمدی نژاد به یادگار ماند، رواج بگم بگم و از بین بردن اخلاق در فضای اجتماعی و سیاسی کشور بود. بعد از سال 84، تهمت و بداخلاقی در کشور رواج یاقت و بگم، بگم تبدیل به تکه کلام مردم در کشور شد و هرکسی می‌خواست طرف مقابل را در منگه قرار دهد، به او می‌گفت:« بگم، بگم؟»

همین رفتارها باعث شد تا در سیاست خارجی گرفتار تحریم‌ها شویم و این تحریم‌ها اقتصاد کشور را دچار بحران‌های اساسی کرد. در سیاست داخلی نیز او رواج دهنده بسیاری از بداخلاقی‌های سیاسی در کشور بود. البته در این میان نمی‌شود از برخی کارهای خوب او همچون سفرهای استانی گذشت. قطعا رفتن رئیس جمهور به سراسر کشور و دیدن مشکلات ازنزدیک از کارهای خوب او در دوران ریاست جمهوری بود.

اگر احمدی نژاد به ریاست جمهوری نمی‌رسید ایران مسیری به غیر از آنچه طی کرده بود، طی می‌کرد و مردم شاهد چنین سختی‌هایی نبودند.رای به حسن روحانی در خرداد 92، به خوبی نشان داد که مردم از دوران هشت ساله ریاست جمهوری احمدی نژاد خسته و دلزده شده و به دنبال هوای تازه و پرامید بودند.

بااجازه از وب سایت  " روشتا "

اصلاح‌طلبان سر ستیز ندارند / عبد الله نوری
نتیجه انتخابات سال٩٢حاصل اجماع اصلاح‌طلبان بود . در طول این مدت بین طرفین اعتماد مورد‌انتظار برقرار نشده است. اما معتقدم اصلاح‌طلبان نباید انفعالی عمل کنند.
تاریخ ارسال : جمعه 14 فروردين 1394 18:33	کد متن : 8386
پیش از این و در سال‌های قبل از انتخابات٩٢ گفته بودید که سال٨٨ باعث شده که یک‌سری بی‌اعتمادی بین حاکمیت و اصلاح‌طلبان شکل بگیرد، بعد گفته بودید که باید این اعتمادسازی انجام بشود و دوباره دوطرف بیایند و اصلاح‌طلبان کار را تعطیل نکنند. می‌خواستیم از اینجا شروع کنیم و سوال ما این است که آیا می‌شود از انتخابات٩٢ و نتیجه‌اش، چنین تلقی کرد که اعتمادسازی انجام شده یا شواهدی که در این یک‌سال‌و‌نیم به‌دست آمده، نشانی از دو طرف به‌دست نمی‌دهد که به ما بگوید این اعتمادسازی انجام شده است؟  در طول این مدت بین طرفین اعتماد مورد‌انتظار برقرار نشده است. اما معتقدم اصلاح‌طلبان نباید انفعالی عمل کنند. جریان اصلاحات اگر بتواند با حفظ اصول و هویت خویش در مسیر تعامل با جریانات معتدل، خواه اصلاح‌طلب و خواه غیرآن، اقدام کند به نفع کشور است. لکن اصلاح‌طلبان که از پشتیبانی طیف وسیعی از جامعه برخوردارند نباید کاری کنند تا مقبولیت اجتماعی آنها نزد مردم، کاهش یابد. البته مسیر پیچیده‌ای جلوی راهشان هست که از یک طرف بخواهند مورد اعتماد گروه زیادی از مردم باشند و از طرف دیگر برای اصلاح وضع کشور در جهت بهبودخواهی حکومتی گام بردارند، ‌جمع این دو، تا حدی دشوار است، ولی شاید تنها راه باشد که باید پیگیری شود و البته در این راستا باید در جهت تبیین و توضیح موضوع برای حامیان جریان اصلاحات تلاش کرد.  ‌شما قبل از انتخابات سال٩٢ در صحبت‌هایتان گفته بودید که درواقع صحبت‌هایی از طرف اصلاح‌طلبان مطرح‌ شده مبنی‌بر اینکه تمایل دارند با حاکمیت تعامل کنند و این نیازمند این است که حاکمیت روزنه‌ای باز بکند، حالا به عقیده شما آیا این روزنه در انتخابات خرداد٩٢ باز شد؟  نتیجه انتخابات سال٩٢ نتیجه مطلوبی بود، ولی اینکه محصول، بازشدن روزنه‌ای بود یا نبود، قابل بحث است. به‌هرحال همه اصلاح‌طلبان از آن فضا استقبال کردند و این تصمیم جمعی بین اصلاح‌طلبان، خودش نقطه مثبتی بود. این نتیجه بیشتر حاصل اجماع اصلاح‌طلبان بود و به‌نظر نمی‌رسد که جناح رقیب رویکرد خود را نسبت به اصلاح‌طلبان چندان تغییر داده باشد.  ‌بالاخره به‌قدرت‌رسیدن آقای روحانی به‌نوعی نفی سیاست‌های هشت‌‌سال آقای احمدی‌نژاد در بسیاری از حوزه‌ها بود. در قضیه‌ هسته‌ای، در حوزه اقتصاد و حتی سیاست داخلی، آیا اصولگرایان هم این را قبول دارند یا ناچار به پذیرش این شرایط شدند؟  اینجا دو مطلب باید از هم تفکیک شود؛ به‌طورقطع نمی‌توان گفت ناگزیر شدند. ولی مطلبی که پرسیدید راجع به آقای روحانی نبود، راجع به اصلاح‌طلبان بود.  ‌یعنی تفکیک قایل هستید؟  بله. از طرف مقابل این تفکیک وجود دارد که اصلاح‌طلبان را هنوز با چشمی دیگر نگاه می‌کنند. حالا از این طرف تلاش محدودی‌ شده است تا روزنه‌ای باز شود ولی تاکنون من نشانه‌ای از این اتفاق در طرف مقابل نمی‌بینم. اما نسبت به آقای روحانی شاید نگاه دیگری از آن‌طرف وجود داشته باشد.، چیزی که شما می‌فرمایید جریان مقابل به این جمع‌بندی رسیده که مسیر قبل غلط بوده و باید مسیر را اصلاح کرد، قابل بحث است.  ‌در این مورد نگاه آنها چگونه است؟  اصولا همواره این ایده مطرح بوده است که طیف‌های مختلف با نظرات خود باید در مسوولیت حکومتی قرار گیرند. اشکالی ندارد مجلس موجود این‌طور باشد و مجلس بعدی طور دیگر. ولی اینکه کدام درست است نیاز به داوری دارد اصلا طیف‌های مختلف در مسوولیت قرار بگیرند و خودشان را نشان دهند، حالا کدام درست است و مطابق با حقیقت است، بحث دومی است. این ایده به‌طور‌کلی در حکومت ما وجود داشته و همچنان هم وجود دارد؛ ولی داوری در مورد صحت عملکرد این جریان‌ها خیلی هم مشخص نیست. گویا قرار این است که فارغ از نتیجه، همه آزمایش بدهند. طبیعی است هر وقت کسی سر کار بیاید، به دلیل اینکه الان در جایگاه مسوولیت قرار دارد، به نوعی هم مورد تایید قرار گیرد. ولی اینکه آیا خط‌مشی جدید، قرین درستی است یا اینکه خط‌مشی ‌قبلی درست بوده، چندان از ناحیه حاکمیت تبیین نمی‌شود. اما راجع به بحث اعتمادسازی برای من روشن نیست آیا اعتماد متقابلی ولو اندک به وجود آمده است یا نه. ولی در مورد اینکه باید در این راستا حرکت کنیم، تردیدی ندارم. برای اینکه این تنها گزینه‌ای است که شاید بتوان در جهت رشد و توسعه کشور انتخاب نمود.  ‌ نکته‌ای که درباره این نگرش شما وجود دارد این است که شنیدن این حرف‌ها از آقای نوری برای ما جالب است. چون یک زمانی ما به‌عنوان یک روزنامه‌نگاری که حالا از بیرون به قضیه نگاه می‌کردیم و شخص شما را هم می‌دیدیم، تلقی ما این بود که شما کلا خودتان به یک سرخوردگی نسبت به ماجرا رسیدید. حتی فکر می‌کردیم خیلی رادیکال‌تر شدید. حتی در سال ٨٧ ما دعوت دفتر تحکیم از شما برای شرکت در انتخابات را نماد مطالبات رادیکال می‌دانستیم. اما حرف‌هایی که بعد از ٨٨ گفتید به‌نظر می‌آمد که نظراتتان کلا متفاوت شده و حالا هم کاملا مواضعتان عملگرایانه است و از تعامل و اعتمادسازی سخن می‌گویید. این دو نوع رفتار چطور در شما شکل گرفت؟  دعوت دوستان از من برای انتخابات سال٨٨، ناشی از انتظارات رادیکالی آنها نبود. البته الان به یاد ندارم استدلال آن عزیزان برای پذیرش پیشنهاد کاندیداتوری چه بود. اما من هرگز آن پیشنهاد را نپذیرفتم، لذا نیازی به صحبت در این مورد نیست.  ‌به‌هر‌حال در آن زمان، برداشت ما این‌طور بود کسانی که می‌خواستند شما نامزد انتخابات بشوید با این دیدگاه بود که آقای نوری نامزد ما هستند و ردصلاحیت می‌شوند و ما هم شرکت نمی‌کنیم. یعنی به‌نظرمی‌آید که شما یک‌سری مطالبات فراتر از اصلاح‌طلبان که نماد مطالباتشان آقای خاتمی بود را نمایندگی می‌کردید، آیا این‌طور بود؟  ممکن است برخی دوستان ضعف‌هایی را در جبهه اصلاحات می‌دیدند و به زعم خودشان فکر می‌کردند من می‌توانم آن ضعف‌ها را مرتفع کنم، ولی اینکه آیا واقعا آنها در ذهنشان بوده که به اصطلاح مقابل آقای خاتمی جریان دیگری راه بیفتد، بعید می‌دانم چنین چیزی بوده باشد. اما راجع به خودم تلقی شما درست است. من پیش از رفتن به زندان فکر می‌کردم مسیری که ما می‌رویم مسیری است که ما را به جایی نمی‌رساند و بزرگ‌ترین دلیلش هم این بود که بالاخره جناب آقای خاتمی با رای بسیار بالا رییس‌جمهور شده و حالا بعد از گذشت حدود چهار‌سال (البته آن‌وقت هنوز چهار‌سال نگذشته بود) جریانی در جهت تقابل با ایشان است. همان چیزی که بعدا ایشان گفت هر ٩روز یک‌بحران داشتیم. این واقعیت تلخ را من می‌دیدم که هرچه ایشان تلاش می‌کند، کاری از پیش نمی‌رود. این وضعیت برای من گویای این بود که در انتهای این مسیر آقای خاتمی چند صباحی می‌ماند و هشت‌سال هم‌دوره‌اش می‌گذرد و بعدا هم برمی‌گردیم به جای اول و نتیجه‌ای هم عایدمان نمی‌شود. این تفکر طبعا مواضع من را تندتر کرده بود.  ‌انتخابات٨٨ این نگاه شما را تغییر داد یا حوادث بعد از آن انتخابات؟  تغییر نگاهی که شما در مورد من اشاره می‌کنید مبتنی بر مواجهه با مسایل و مشکلاتی است که کشور درحال‌حاضر با آن روبه‌رو است و حجم آن نیز بسیار بیش‌ازگذشته است و نگرانی از آسیب‌دیدن مصالح و منافع ملی، این تغییر دیدگاه را ایجاب می‌کند. پس از انتخابات ٨٨ به دوستان می‌گفتم از دید اصلاح‌طلبان راه انتخابی آنها راه درست و در جهت تامین منافع ملی است و مسیر حرکت طرف مقابل به ضرر منافع ملی است ولکن آنچه حاکم است تشخیص دولت است و قدرت هم در اختیار اوست. حالا فرض بگیرید که سالیان متمادی هم ما مقابله کنیم دولت مسیر خودش را دنبال می‌کند که به زعم ما به زیان منافع ملی است.  ‌درواقع تفاوت شما با سایر اصلاح‌طلبان در نوع برداشت از اتفاقی که افتاده بود نیست. در راهی است که برای بعد از اتفاق در پیش گرفتید.  ما باید مسیرمان را روشن کنیم، یک وقت هست که بحثمان شخصی است، می‌خواهیم قهرمان شویم، یا در بین مردم جایگاه بالایی داشته باشیم و همه احساس مثبتی نسبت به ما داشته باشند. یک وقت می‌خواهیم ببینیم مصلحت کشور چیست. وقتی دولت در اختیار مجموعه‌ای است که به‌زعم ما برخلاف مصالح کشور عمل می‌کند، به هر اندازه که بتوانیم جلوی اشتباه را بگیریم، وظیفه داریم اقدام کنیم. بنابراین موضع ‌من پس از انتخابات این شد که جریان اصلاح‌طلب و اصلاح‌طلبان باید در چارچوب اصول اصلاح‌طلبی گام بردارند. اگر می‌توانند کاری کنند که مجلس نهم یک قدم بهتر از مجلس هشتم بشود این کار را بکنند؛ لذا در جلسات خود با دوستان اصرار داشتم در مجلس نهم باید شرکت کرد. با آقای خاتمی و دوستان جلسات متعددی در همین زمینه داشتم. چنانچه دوستان شرکت فعال کرده بودند شاید وضعیت مجلس نهم با وضعیت کنونی آن متفاوت می‌شد. کما اینکه در انتخابات ریاست‌جمهوری هم اعتقادم این بود که می‌شود یک اصلاح‌طلب کاندیدا شود. ولی بازجمع‌بندی برخی دوستان این بود که اولا شرکت نکنیم، در مرحله بعد اگر آقای خاتمی یا آقای هاشمی کاندیدا شدند، شرکت می‌کنیم و فرد دیگری را برای کاندیداتوری مناسب نمی‌دانستند که باز این هم به نظر من اشتباه بود. ولی در مجموع اتفاقاتی که افتاد، در جهت تامین منافع ملی و بهبود اوضاع کشور بوده است.  ‌اگر درست نتیجه‌گیری کرده باشیم، سال٨٨ شما به‌نوعی تغییر روش دادید. می‌خواهیم راجع به اینکه چه شد که فکر کردید دارد یک اتفاقات بدی می‌افتد و باید راه دیگری رفت توضیح دهید.  جمع‌بندی من از دوران ریاست‌جمهوری قبلی این بود که با آمدن یک چنین افرادی، در راس مسوولیت خطیر اجرایی به کشور آسیب جدی وارد می‌شود. من معتقد بودم ادامه کار این آقایان به زیان کشور است و هر مقدار اصلاح‌طلبان بتوانند جلوی خسارت و زیان غیرقابل جبران را بگیرند، وظیفه ملی آنها است و طبیعتا در همین جهت بیشتر حرکت کردیم و اگر هم بحث اعتمادسازی متقابل مطرح شد باز در همین راستا بود. طرف مقابل به هر دلیلی نسبت به جریان اصلاحات بی‌اعتماد شده، شاید اگر اعتمادش در حدی جلب شود، فضایی ایجاد شود که بتوان برای کشور کاری را از پیش ببرند.  ‌این حرف درستی است، ولی ماجرا این است که همین حرفی که شما می‌گویید و اعتقاد داشتید که در مجلس‌نهم باید شرکت کرد، هیچ وقت در آن روزها از شما نشنیدیم.  بله آن زمان نمی‌گفتم.  ‌چرا نمی‌گفتید؟ یک مورد بحث در جهت اعتمادسازی هم همین است. اگر گفته بودید شاید وقتی آقای خاتمی می‌رفت رای بدهد هزینه زیادی نمی‌داد.   اعتقادم این بوده و هست که جمع اصلاح‌طلبان باید تلاش کنند نظر واحدی به جامعه ارایه دهند. ولی در جمع خود باید نظرات گوناگون را بررسی و ارزیابی کنند من در همان مقطع انتخابات مجلس قبل، در جلسات متعدد با دوستان همین صحبت را کردم. من هم تبعیت کردم. ‌یعنی شما باوجود میل شخصی‌تان رای ندادید؟   من با عدم‌شرکت مخالف بودم و می‌گفتم اگر بخواهید در انتخابات ریاست‌جمهوری شرکت بکنید، باید از زمان انتخابات مجلس حضور فعال داشته باشید، تا زمینه‌ساز انتخابات ریاست‌جمهوری باشد. اتفاقا در آن زمان بحث انتخابات مجلس مصادف با خانه‌نشینی رییس‌جمهور وقت و احتمال کناره‌گیری و استعفای او بود و برخی از تحلیلگران سناریوی برگزاری همزمان انتخابات مجلس و ریاست‌جمهوری را پیش‌بینی می‌کردند. من با توجه به این احتمال با دوستان اصلاح‌طلب صحبت کردم که اگر فردا گفتند همزمان با انتخابات مجلس، انتخابات ریاست‌جمهوری هم برگزار می‌شود تصمیم شما چه خواهد بود؟ دوستان در نفی شرکت در انتخابات ریاست‌جمهوری دچار تردید بودند و من هم تمام صحبتم همین بود که بالاخره شما هر دلیلی برای شرکت در انتخابات ریاست‌جمهوری داشته باشید، مکلف به همان دلیل، برای مجلس بیاید. فرقی نمی‌کند. حتی بعدا هم که گفتند بر عدم شرکت، اجماع شده است، گفتم اجماع را خود دوستان درست کردند و می‌توانستند با توضیحات فراوان و توجیه شرایط کشور، اجماع بر لزوم شرکت در انتخابات را عنوان کنند. البته در شرایط سال ٨٩ و ٩٠، توجیه بدنه اصلاح‌طلبان مشکل بود ولی ما باید ببینیم مصلحت کشور و منافع ملی چه چیزی را ایجاب می‌کند و در آن جهت گام برداریم. اگر فکر می‌کردیم در مجلس نهم می‌توانیم تاثیرگذار باشیم، باید شرکت می‌کردیم.  ‌تفاوت مجلس‌نهم و دهم این است که آن موقع بحث بر سر اصل شرکت یا عدم شرکت در انتخابات بود و الان بحث بر سر چگونگی بستن لیست‌هاست. برای این وضعیت چگونه می‌شود به یک راهکار مطلوب رسید؟  اصلاح‌طلبان برای پیشبرد اهداف اصلاح‌طلبانه خود نیاز به دو شاخص دارند یکی اصول راهنما و دیگری محور یا کانون تصمیم گیرنده و مورد قبول در هر انتخاباتی از جمله انتخابات سال آینده‌ مجلس. در این راستا باید اصول راهنما و محور تصمیم‌گیرنده از جامعیت و مقبولیت نسبی برخوردار باشد. به‌طورطبیعی چه‌بسا در برخی شهرستان‌ها چند اصلاح‌طلب کاندیدا شوند که برای کاستن از تعدد کاندیداها و کاهش چنددستگی‌های درون اصلاح‌طلبان نیاز به همان اصول راهنما و محوریت جامع‌نگر هست.  ‌برآورد شما از انتخابات مجلس دهم، فضایی مثل انتخابات٩٢ است یا با فضای متفاوت‌تری مواجه خواهیم شد؟  وفاق جمعی اصلاح‌طلبان در انتخابات ریاست‌جمهوری ٩٢ نقش تاثیر‌گذار داشت و در مجموع نتیجه‌اش مثبت بود. در ارزیابی یک پدیده همیشه نباید تنها دستاوردهای‌های مثبت آن را مورد توجه قرار داد، بلکه نتایج ناگواری که در صورت فقدان آن پدیده محتمل است نیز باید در نظر گرفت. اینکه جریان افراط و افراطی‌گری نفی می‌شود، برای کشور دستاورد مثبتی است. چنانچه در انتخابات ریاست‌جمهوری ٩٢ جریان اصلاحات همانند انتخابات مجلس سال٩٠ بنا را بر عدم شرکت می‌گذاشت و انتخابات پرشور یا سردی برگزار می‌شد و جریانی افراطی در مسند ریاست‌جمهوری قرار می‌گرفت آیا به نفع کشور و در جهت تامین منافع ملی بود؟ به‌نظرمن در انتخابات مجلس دهم هم با حضور فعال جریان اصلاحات و نیروهای معتدل سایر جریان‌های فکری می‌توان نتایج مثبتی در راستای تامین منافع ملی و بهبود اوضاع کشور گرفت که البته گام‌برداشتن در جهت تامین مصالح ملی و بهبود وضع مردم یکی از مهم‌ترین خواسته‌های اصلاح‌طلبان است.  ‌شما در پیام تبریک‌تان به آقای روحانی به این اشاره کردید که بالاخره دولت باید توجه داشته باشد که از کدام بخش جامعه رای گرفته و مطالبات آنها را در نظر داشته باشد. حالا این سوال پیش می‌آید که دولت چقدر در نمایندگی بخشی از مطالبات اصلاح‌طلبان موفق بوده؟  اینکه آقای روحانی با تایید آقای هاشمی و آقای خاتمی و اجماع جریانات اصلاح‌طلب، رای قابل‌توجهی پیدا کرد، مساله روشنی است و از این نظر، ایشان باید در جهت تحقق خواسته‌های اصلاح‌طلبان نیز کوشش کند. اصلاح‌طلبان نیز مطالبات چندان زیادی از ایشان ندارند. ولی اینکه آقای روحانی وام‌دار یک جناح قلمداد شود به‌نظر من تعبیر درستی نیست. آقای روحانی با خط‌مشی‌ای که داشته، مجموعه‌ای از جریانات از ایشان حمایت کردند و امروز هم به نظر نمی‌رسد آقای روحانی در رابطه با آنچه می‌اندیشیده کوتاهی کرده باشد. البته ممکن است در مواردی نتوانسته باشد. بالاخره تقسیم‌بندی قدرت در ایران پیچیده است. ممکن است رییس‌جمهور خیلی کارها را نتواند بکند. مجموعا کارنامه آقای روحانی کارنامه قابل‌قبولی است. ممکن است گفته شود انتظارات ما به ویژه در بخش سیاست داخلی خیلی بیشتر است، بله، شاید اگر شخص دیگری رییس‌جمهور بود خط‌‌مشی دیگری می‌داشت ولی در چارچوب آنچه که ایشان در ذهنش بوده و گفته است، تلاش مقبولی کرده است، حالا در برخی زمینه‌ها موفق نبوده و در برخی زمینه‌ها هم توفیقاتی داشته است.  ‌اتفاقی که سال٩٢ افتاد، یک حمایت سیاسی صرف بود یا یک ائتلاف سیاسی؟ ائتلاف به‌هر‌حال یک‌سری انتظارات بعد از قدرت وجود دارد، یعنی وقتی ما ائتلاف می‌کنیم با یک جریان یا با یک شخص، انتظاراتی وجود دارد. اما حمایت این‌طور نیست. اتفاقی که در سال٩٢ افتاد از کدام جنس بود؟ اگر این توضیح داده شود، انتظارات ما از دولت آقای روحانی را می‌شود تعریف کرد که تا چه حد از انتظارات معقول است. شما بعد از انتخابات هم در دیدار با دانشجوها گفتید مجموعه‌ای از استثنائات کنار هم قرار گرفت و سال٩٢ را رقم زد. این استثنائات چه بود؟  نتیجه مسیری که اصلاح‌طلبان پیش از انتخابات ٩٢ همراه با فرازونشیب‌هایی پیمودند، این شد که جریان اصلاحات یکپارچه از آقای روحانی حمایت کردند. حالا اینکه در آن مقطع تاریخی انتظاراتی مطرح و محاسبه شده باشد که آیا آقای روحانی این انتظارات را برآورده می‌کند یا نه، فکر نمی‌کنم حتی مطرح شده باشد. چون فرصتی برای این کار نبود. اینکه در آن شرایط کسی بخواهد سهم‌خواهی کند یا به انتظارات خود از رییس‌جمهور آینده بپردازد علی‌الظاهر مورد گفت‌وگو قرار نگرفته است. ولکن آقای روحانی در چارچوب خط‌مشی گذشته خودش، اگر بیشتر و بهتر ظاهر نشده باشد، کمتر هم ظاهر نشده است. آقای روحانی به خوبی می‌داند اگر مطالباتی که در ذهن اصلاح‌طلبان هست را انجام بدهد، قبل از همه نتیجه آن عاید خود او می‌شود. خیلی مهم است که این را همه درک کنیم. گاهی گفته می‌شود آقای روحانی چرا فلان کار را نمی‌کند؟ ما که خبر نداریم، ممکن است تلاشش را کرده؛ ولی موفق نشده است. وقتی نمی‌شود، درست نیست ما خارج از گود بگوییم چرا آن کار را نمی‌کند. خود ایشان هم قطعا این را درک می‌کند که اگر خواسته‌های اصلاح‌طلبانه تحقق یابد چه مقدار در افکار عمومی جایگاه ایشان ارتقا پیدا می‌کند. پس اگر مطالبات انجام نمی‌شود یک‌جای کار‌ مانعی وجود دارد. باید در بحثمان واقع‌گرا باشیم و تحت‌تاثیر القائات جریانات افراطی قرار نگیریم. خط افراط هم حد نهایی ندارد. ممکن است من علیه دولت حرف تندی بزنم، نفر بعد هم می‌گوید اگر این حرف را بزنم تکراری است، پس باید ١٠درصد اضافه کنم و همینطور نفر بعد، تا وقتی سر از برخی رسانه‌ها در می‌آورد، گویی همه‌چیز از دست رفته است. بعد وقتی به واقعیت قضیه و شرایط داخلی نگاه می‌کنیم، می‌بینیم همه‌چیز هرچند با اشکالات سرجای خودش است. در طرف مقابل هم همین‌طور است. خط افراط طرف مقابل که مع‌الاسف تاثیرگذار هم هست واقعا نگران‌کننده است و آسیب جدی به منافع کشور و مردم می‌زند. خطبه آقای جنتی در ارتباط با درگذشت ملک عبدالله برای من تاسف‌آور بود. چطور در تریبون نمازجمعه چنین حرف‌هایی زده می‌شود؟ رییس‌جمهور و رییس مجمع‌تشخیص‌مصلحت‌نظام پیام تسلیت می‌دهند و از طرف جمهوری اسلامی ایران وزیر خارجه در مراسم ختم شرکت می‌کند و برخی از علما هم تذکر می‌دهند که نسبت به کسی که فوت شده است، اهانت نکنید آن وقت از تریبون نماز جمعه تهران درگذشت ملک عبدالله به آمریکا و اسراییل تسلیت گفته می‌شود و به مسلمانان و شیعیان تبریک! و روابط تیره ایران و عربستان به بدترین وضع خود کشانده می‌شود، تا حدی که تاثیر در رفت و آمد زائرین هم گذاشته است. آقای روحانی از این نوع موانع و مشکلات بر سر راه خود بسیار دارد، این یک نمونه عینی و ساده بود که بیان کردم. به این نکته توجه کنیم که جریان اصلاحات معتقد بودند کسی باید رییس‌جمهور بشود که با همین ساختار بتواند کار کند و چند گام به سوی اصلاح وضع موجود جلو برود.  ‌اگر قرار باشد برای مملکت کاری انجام شود، موضع و نحوه برخورد آن طرف خیلی تاثیرگذار است. امکان دارد که اصلاح‌طلبان با جریان میانه‌رو و معقول اصولگراها نوعی تعامل داشته باشند یا فقط با تکیه بر نیروهای اصلاح‌طلب می‌شود کاری کرد؟  نخستین اصل اصلاح‌طلبان این است که با حاکمیت و هیچ‌یک از جریان‌های سیاسی سرستیز ندارند ولی بر اساس مواضع و موازین خود می‌توانند با دیگر جریان‌های سیاسی همکاری یا رقابت کنند. اصلاح‌طلبان حتی معتقد به حذف جریان‌های افراطی نیستند، بلکه معتقدند آنان نیز به اندازه سهم خود در جامعه می‌توانند تاثیر‌گذار باشند. به‌هر‌حال در مورد اهداف و منافع مشترک همکاری کرده و در موارد اختلافی رقابت می‌کنند. اگر جریان اصلاح‌طلب منسجم باشند و انتخابات آینده مجلس را جدی بگیرند، می‌توانند تاثیرگذار باشند. تاثیرگذار بودن نه به معنای اینکه هرچه اصلاح‌طلب است به مجلس برود. ولی اینکه ترکیب مجلس دهم شبیه ترکیب دولت فعلی باشد، به‌نظر من امکان‌پذیر است.  ‌برای مجلس آینده با توجه به جلساتی که دارید آیا جمع‌بندی خاصی از رویکرد کلی اصلاح‌طلبان نسبت به انتخابات مجلس دهم دارید؟   جمع‌بندی جریان اصلاح‌طلب حضور در انتخابات مجلس دهم است، اصلاح‌طلبان با توجه به تحلیلی که از شرایط کنونی کشور دارند با محور قراردادن «دفاع از حقوق قانونی مردم» در عرصه سیاست حضور می‌یابند و با درک مسوولیت‌های دینی و ملی به ایفای نقش می‌پردازند و انتخابات مجلس شورای اسلامی به عنوان یکی از نقاط عطف سیاسی در ایران نمی‌تواند از جانب اصلاح‌طلبان مورد بی‌توجهی قرار گیرد.  مشارکت و فعالیت موثر در انتخابات پیش از هرچیز در گرو توافق بر اصولی به عنوان «اصول راهنما» است. این اصول می‌تواند همسویی و هماهنگی اظهارات و اقدامات اصلاح‌طلبان را در برخورد با انتخابات مجلس شورای اسلامی تا حد زیادی تضمین کند.  ‌ ممکن است در ارتباط با اصول راهنما که فرمودید توضیح بیشتری بدهید؟  در ارتباط با انتخابات مجلس شورای اسلامی هدف نهایی اصلاح‌طلبان باید رسیدن به «مجلس مطلوب» باشد. مجلس مطلوب مجلسی است که از یکسو بازتاب وزن اجتماعی جریان‌های فکری- سیاسی کشور باشد و از سوی دیگر از حداکثر ظرفیت کارشناسی و اعتبار اجتماعی برای حل مشکلات اساسی کشور از طریق قانون‌گذاری مناسب و نظارت موثر بر امور عمومی کشور برخوردار باشد. همچنین توانایی ایجاد حد اکثر وفاق اجتماعی برای مقابله با بحران‌های محیطی و توطئه‌های منطقه‌ای و جهانی و حفظ ثبات و امنیت کشور را داشته باشد.  البته هدف قرار دادن مجلس مطلوب نباید به‌معنای غفلت از امکان تلاش در چارچوب مقدورات کنونی باشد. در چارچوب مقدورات کنونی هدف، بالا‌بردن جایگاه اصلاح‌طلبان در نظام تصمیم‌گیری کشور در راستای دستیابی به موقعیتی است که متناسب با وزن اجتماعی آنان باشد. براین‌اساس ایجاد نوعی ائتلاف در حمایت از خط‌مشی‌های بهبودخواهانه دولت آقای روحانی در «تنش‌زدایی با جهان»، «عقلانی‌کردن تصمیم‌گیری‌های اقتصادی»، «بازسازی نظام اداری کشور» و «مقابله با فساد و سوءاستفاده از امکانات عمومی» می‌تواند از اصول راهنمای اصلاح‌طلبان باشد. در این راستا گفت‌وگو و تعامل با نیروهای سیاسی و حکومت، با حفظ هویت و اصول اصلاح‌طلبانه از لوازم سیاست‌ورزی منطقی است و نباید منفی و نابهنجار تلقی شود.  همچنین در جریان انتخابات مجلس باید از طرح شعارها و بهره‌گیری از روش‌هایی که زمینه را برای تبدیل «رقابت» به «ستیز» آماده می‌کند، خودداری کرد و چنانچه دیگران برای چنین اتفاقی طراحی و اقدام نمودند اصلاح‌طلبان نباید در دام آنها بیفتند. محور رفتار انتخاباتی اصلاح‌طلبان «همکاری میان خود» و «رقابت با سایرین» است. لکن در شرایط خاص اصلاح‌طلبان می‌توانند با جریان‌های سیاسی دیگری که مصالح کشور را بر مصالح فردی و گروهی رجحان می‌دهند برای خروج از مشکلات و مقابله با افراطی‌گری و خطرهایی که کشور را تهدید می‌کند با حفظ اصول و در چارچوب ضرورت‌های ملی همکاری نمایند.  نکته دیگر اینکه اصلاح‌طلبان نباید تنها به نتیجه انتخابات و ترکیب مجلس آینده فکر کنند؛ بلکه بایستی از فرصت انتخابات برای «بازسازی و نوسازی» خویش بهره‌گیری کند.  اصلاح‌طلبان باید گفت‌وگوهای انتقادی عمیقی را در میان خود سامان دهند. تحلیل اصلاح‌طلب‌ها از واقعیت‌های جامعه امروز ایران، ساختار و ظرفیت‌های حکومت در ایران، موقعیت منطقه‌ای ایران، برابری اجتماعی و جایگاه آن در برنامه‌های اصلاح‌طلبان و همبستگی جمعی در جامعه و طرح‌های اصلاح‌طلبان برای آن بایستی مورد بررسی دقیق قرار گیرد. فرصت انتخابات باید برای ارتقای سطح سازماندهی اصلاح‌طلبان به‌کار گرفته شود. سازماندهی مجدد فعالان و وابستگان تشکل‌هایی که درحال‌حاضر امکان فعالیت ندارند، ادامه تلاش برای دستیابی به قواعدی فراگیر برای حضور تعداد بیشتر و متنوع‌تری از اصلاح‌طلبان در تصمیم‌گیری‌ها و ارتقای کیفی احزاب و تشکل‌های موجود اصلاح‌طلب، از جمله اقدامات ضروری در این زمینه‌اند. بحث و گفت‌وگوی انتقادی در مورد اینکه اصلاح‌طلبان می‌خواهند و مهم‌تر از آن می‌توانند نماینده چه بخش‌هایی از جامعه باشند برای امروز ما لازم به نظر می‌رسد. پس از مشخص کردن پایگاه اجتماعی باید از همه امکانات موجود برای ارتباط با آن بهره‌گیری کرد.   نکته آخر اینکه محور اصلی فعالیت سیاسی اصلاح‌طلبان تلاش برای گسترش و ژرفا‌بخشی به مردمسالاری در کشور است. مردمسالاری در زمینه حکومت به معنای هر چه انتخاباتی‌تر‌کردن و پاسخگوتر کردن دولتمردان است. همچنین به معنای پدید آوردن امکان و شرایط لازم برای رقابت آزاد و منصفانه میان نیروها و احزاب سیاسی است. اما تقویت و تثبیت مردمسالاری نیازمند به تحول در جامعه نیز هست. باید انجمن‌ها و نهاد‌های مدنی در جامعه شکل گرفته و از طریق فعالیت آنها و تعاملی که با حکومت می‌کنند از حقوق سیاسی و مدنی مردم و آزادی‌های آنها دفاع کنند. بعد اجتماعی مستلزم «اقدامات سازمان‌یافته جمعی» است. چنانچه فعالیت‌های انتخاباتی اصلاح‌طلبان بخواهد اثر بخش و ماندگار گردد بایستی در هر دو وجه،‌ گذار به مردمسالاری (وجه حکومتی و وجه اجتماعی) مورد توجه قرار گیرد. البته چه بسا در جریان گفت‌وگوهای اصلاح‌طلبان در ارتباط با نکاتی که بیان کردم نیاز به تغییرات و اصلاحاتی احساس شود.  ‌شما در سخنان‌تان تاکید بر حفظ هویت و اصول اصلاح‌طلبانه از سوی اصلاح‌طلبان دارید. ممکن است در این راستا هم توضیحاتی بدهید.  شاید بتوان هویت و اصول اصلاح‌طلبی را در موارد زیر خلاصه کرد: باور به اسلام رحمانی و سازگار با ارزش‌های جهان‌شمول بشری و دستاوردهای ارزشمند تمدن جدید، باور به آرمان‌های انقلاب اسلامی و التزام به قانون اساسی، احترام به حق حاکمیت مردم بر سرنوشت خویش و تاکید بر مردمسالاری و مخالفت با همه اشکال انحصارگرایانه نظام سیاسی، نفی تبعیض و انحصار و تضمین عدالت و فراهم‌کردن زمینه شایسته‌سالاری، نفی خشونت و پیگیری تصمیم‌ها و خواسته‌ها از راه‌های مسالمت‌آمیز، شناسایی و احترام به حقوق‌بشر و دغدغه مداوم نسبت به «رعایت حقوق مردم»، نقدپذیری و احترام به مخالف، اعتقاد به توسعه همه‌جانبه (اقتصادی- سیاسی- فرهنگی- اجتماعی) و پایدار، تعامل با کشورها و نهادهای بین‌المللی و منطقه‌ای در چارچوب منافع ملی.  این موارد محورهای کلی است که جریان اصلاح‌طلبی خود را به آن متعهد می‌داند و چه‌بسا در برخی از این موارد با دیگران اشتراک داشته باشد. ضمن اینکه در اینجا بیشتر هدف بیان محورهای اصلی بود و چه‌بسا اصول فوق جامع و مانع نباشد و در هر یک از این موارد قیدهای جانبی لازم باشد که رویکرد اصلاح‌طلبی را مشخص‌تر کند. این موضوعی است که باید در جریان گفت‌وگویی فراگیر میان گروه‌های اصلاح‌طلب در مورد آن به نتیجه رسید.  ‌ وقتی جمع به نتیجه‌ای برسد و بخواهید نتیجه این اجماع را اعلام کنید احتمالا باید انتظار برخی واکنش‌ها را هم از سوی بدنه اجتماعی اصلاح‌طلبان داشته باشید. این یک مقدار شجاعت می‌خواهد.  همچنان که پیش‌تر نیز یادآور شده‌ام با توجه به جایگاه کانونی دموکراسی در اصلاح‌طلبی، سازوکار تصمیم‌گیری در درون این جریان باید دموکراتیک باشد و ساختار آن در این راستا سامان یابد. پیشنهاد‌های گوناگونی در این رابطه وجود دارد که تشکیل اتاق فکر یکی از آنهاست. در شرایط کنونی که هنوز در جریان اصلاحات بازسازی لازم صورت نگرفته است، این جریان به محوریتی نیاز دارد که در مقاطع حساس بتواند برای جمع «قول فصل» باشد و البته بهتر است که این محوریت فردی نباشد. به‌حمدالله در میان جمع دوستان اصلاح‌طلب شخصیت‌های تاثیر‌گذار و مورد قبول که بتوانند در شرایط خاص تصمیم‌گیری نهایی را انجام بدهند، وجود دارند. در شرایط فعلی مناسب است رییس دولت اصلاحات، که در میان اصلاح‌طلبان از مقبولیت و ظرفیت بالایی برخوردار است و انسانی آراسته به جهات اخلاقی و دینی است و همواره خط‌مشی اعتدالی داشته است، همراه با جمعی محدود و تا حد امکان جامع از معتمدان جریانات اصلاح‌طلب، در جریان انتخابات مجلس دهم و خبرگان رهبری، محوریت اتخاذ تصمیمات جمعی اصلاح‌طلبان را به عهده داشته باشند و به اعتقاد من بسیاری از دوستان اصلاح‌طلب چه در تهران و چه در شهرستان‌ها چنین انتظاری را از بزرگان این جریان، در تهران و نیز از چهره‌های موثر در استان‌ها دارند.  ‌ اصلاح‌طلبان معمولا روی ردصلاحیت‌ها و چگونگی تاییدصلاحیت‌ها و مسایلی از این قبیل بحث داشتند. اتفاقی که حالا افشا شده اینکه آقای رحیمی آمده به ١٧٠ نامزد پول داده، حالا چندنفرشان رفتند مجلس و چندنفرشان نرفتند بحث دیگری است. در تمام دنیا نامزدهای انتخابات ملزم هستند که منابع مالی‌ و مخارجشان در انتخابات را منتشر کنند. شما دو بار وزیر کشور بودید، در یک‌دوره طولانی‌تر بوده و یک‌دوره کوتاه‌تر بوده است. اصلا یک چنین فکری در ایران نیامده در حالی که نمونه خارجی‌اش هم وجود داشته است. وقتی که کسی می‌گوید که شما از کجا در انتخابات خرج کردی، می‌گوید کمک‌های مردمی بوده. ما دست‌کم می‌توانیم نامزدهای پیروز انتخابات را ملزم کنیم که آقا، شما بیایید بیلان مالی‌تان که چقدر در انتخابات هزینه کردید و این پول‌ها از کجا آمده، ارایه کنید.  شما در ارتباط با مدینه‌فاضله‌ای صحبت می‌کنید که ظاهرا در آن همه قوانین هست ولی فقط یک‌قانون کم دارد! اگر آن مدینه فاضله را پیدا کردید که در آن فساد نباشد، برای جلوگیری از این فساد این را هم تصویب کنید. در وضعیت کنونی مهم این است که نظام انتخاباتی در مجموع سالم و قابل اعتماد باشد. امروزه نظام انتخاباتی در کشورهایی که آن را به‌عنوان یک روش مقبول برگزیده‌اند کمابیش روشن است و لذا زمانی که نتیجه انتخابات اعلام می‌شود به‌طور‌نسبی نتیجه مورد قبول است، امکان تخلف هم در آن روش کمتر وجود دارد.  ‌ این دخالت‌هایی که الان دیگر مشخص شده که دست‌کم در انتخابات مجلس هشتم از جانب برخی افراد صورت گرفته را محصول چه روندی می‌دانید؟  اگر مثل اکثر نقاط دنیا، همه مراحل انتخابات شفاف‌سازی شود، هیچ اشکالی ندارد که یکی مجری باشد و دیگری ناظر. چنانچه انتخابات دستی نباشد چه در اجرا و چه در نظارت، این شبهاتی که به وجود می‌آید که نکند وزارت‌کشور دخالت کرده باشد، نکند ناظر دخالت کرده، نکند این فرد وامدار کسی است و پولی از جایی گرفته، اکثر اینها برطرف می‌شود. بالاخره امروز در دنیا زمانی که انتخابات تمام می‌شود، اعتمادی نسبی وجود دارد که این انتخابات سالم برگزار شده و طرف شکست خورده هم به برنده تبریک می‌گوید. چون انتخابات شفاف است. بسیاری از کشورها سعی می‌کنند برای جلب‌اعتماد بیشتر مردم در همه زمینه‌های انتخابات شفاف‌سازی شود.  ‌این شفاف‌سازی را می‌شود در حقیقت توضیح بیشتری دهید؟ چون فکر می‌کنم مجری چند انتخابات مهم بوده‌اید.  مهم‌ترین بخش در امر انتخابات دو چیز است: یکی تایید و ردکاندیداها و ضابطه و معیار قانونی آن است و دیگری حفاظت از رای مردم است و در بسیاری از نقاط دنیا برای اینکه نسبت به این دو مورد یا موارد دیگر در امر انتخابات شبهه‌ ایجاد نشود، سازوکارهایی طراحی کرده تا اعتماد نسبی مردم فراهم شود. ممکن است باز هم کسی شبهه‌ای از جهتی برایش پیش بیاید. ممکن است شما سیستم رایانه‌ای را ایجاد کنی و بعد بگویند هک شده است. ولی حتی در این صورت نیز نسبت به جایی که انتخابات دستی و ابتدایی انجام شود، اعتماد بیشتری وجود دارد. بالاخره در انتخابات ممکن است یک‌نفر وارد ‌شود که آدم احساس ‌کند پشتوانه‌اش آدم‌های میلیاردری هستند که می‌توانند توانایی این فرد را برای تبلیغ بالا ببرند یا پشتوانه‌اش دولت است و می‌تواند آراء را مطابق میل خود سامان دهد در این زمینه‌ها می‌توان قوانینی تصویب کرد که هرکس مثلا چه مقداری باید هزینه کند، از کجا باید بیاورد، ‌کدامش مشروع است و کدامش نامشروع است، تمام اینها می‌تواند قانونی بشود. البته به‌نظر من باز هم مهم‌ترین چیزی که می‌تواند اعتماد مردم را جلب کند، خود اصل انتخابات است که از این حالت بیرون بیاید و بعدا هم کسی شبهه نکند که بگوید ناظر دخالت کرده و وزارت‌کشور دخالت کرده، یا هیات اجرایی با این رفیق بوده و با آن رفیق نبوده. در رابطه با پشتوانه مالی انتخابات هم همین‌طور است، در دنیا مشخص می‌شود که این هزاردلار از کجا آمده و کجا و چطور صرف شده است؟ درست بوده یا نبوده؟ چه اشکالی دارد که در همه جا اینها روشن باشد؟ اگر هم معلوم شد تخلفی انجام شده با خلافکار برخورد شود. ولی اینکه دربسته و سربسته باشد، نه مراکز پولی‌اش معلوم بشود، نه مصارفش معلوم بشود، مشکلات تکرار خواهد شد. یک‌جا می‌گویند فلانی جلسات هزارنفری برگزار می‌کند و غذا می‌دهد، یکی را می‌گویند که می‌رود با خوانین توافق می‌کند. این پول‌ها از کجا می‌آید؟ و براساس آن چه قول‌وقرارهایی ردوبدل می‌شود؟  ‌ بخش بعدی سوالات ما درباره مسایل سیاست خارجی است. سال٩١ بود که در شرایط دولت قبل شما یک‌بار درباره وضعیت پرونده هسته‌ای این بحث را مطرح کردید که در قانون‌اساسی رفراندوم دیده شده و می‌شود، رجوع کرد.  در سال ٩١ در ارتباط با موضوع هسته‌ای به عنوان یک شهروند ایرانی که حق دارد نسبت به سرنوشت کشورش حساس باشد مطالبی را مطرح کردم که خلاصه آن چند نکته بود. یکی اینکه راهبرد ایران در برخورد با این موضوع باید واقع‌بینانه و با توجه به منافع ملی و پرهیز از واکنش‌های احساسی باشد. نقدکردن رفتار تبعیض‌آمیز قدرت‌های بزرگ چه مشکلی از ما حل می‌کند و مگر از آنان جز تعقیب منافع و افزایش قدرتشان انتظاری هست؟ دیگر اینکه داشتن انرژی صلح‌آمیز هسته‌ای و دراختیارداشتن دانش و فناوری آن طبق قوانین بین‌الملل از حقوق بدیهی و قطعی ماست لکن نباید مشکلات زندگی مردم را دست‌کم بگیریم و نباید اجازه دهیم از طریق توجه به یک مساله، چه‌بسا مهم، تمامی منافع ملی ما در معرض تهدید قرار گیرد. سوم اینکه تصمیم درست اگر دیر اتخاذ شود دیگر چندان تاثیر نخواهد داشت یا اگر هم موثر باشد نمی‌توان خسارت‏های دیرکرد آن را نادیده گرفت. ما بارها در وضعیت‌های بغرنج یا بحرانی قرار گرفته‌ایم و برای جلوگیری از خسارت بیشتر و برون‌رفت از شرایط پیش آمده تغییر مسیر داده‌ایم وگرنه ناگزیر از تحمل آسیب‌های سنگین‌تر می‌شدیم چهارم اینکه در ارتباط با موضوع هسته‌ای از کارشناسان علوم سیاسی و روابط بین‌الملل، اقتصاددانان، سیاسیون و همه صاحب‌نظران و دلسوزانی که قلبشان برای ایران می‌تپد نظرخواهی شود. در قانون اساسی نیز برگزاری رفراندوم به‌عنوان راهکاری برای موضوعات مهم و سرنوشت‌ساز پیش‌بینی شده است و در پایان متذکر شدم هرکس رقیب یا دشمن را دست‌کم نگیرد و براساس محاسبه درست از توان وی، خود را آماده کند می‌تواند در مقابله با آن پیروز شود. در ارزیابی فرصت‌ها و امکانات خود و همچنین توان و قدرت طرف مقابل باید واقع‌گرا بود و از افراط و تفریط پرهیز کرد. باید نقاط‌قوت و ضعف طرف مقابل حتی اگر حیوان درنده بیابانی باشد را دانست و برای مقابله با آن در جهت حفظ‌حیات خود اقدام کرد، نه اینکه در دام او گرفتار شد‬.  طنز تلخ ماجرا، اینکه پس از انتشار مشروح این مطلب در سال ٩١ گفته شد که این سخنان از طریق یکی از سازمان‌های جاسوسی غربی به من دیکته شده است!  حالا آقای روحانی هم راجع به رفراندوم براساس چارچوب قانون‌اساسی سخن گفته. اما بلافاصله گفته شد مگر آقای روحانی نمی‌دانسته که در قانون‌اساسی یک فرمولی برای رفراندوم گذاشته شده! در حالی‌که ایشان فعال‌شدن همان فرمول مدنظرش بود. او که نگفت یک رفراندوم من‌درآوردی برگزار کنیم. همان چیزی که در قانون است، اگر بناست دوسوم مجلس تایید کند، اگر قرار است رهبری تایید کند و لازم است، این کار انجام شود و یک‌بار از مردم بپرسید. این چه اشکالی داشت که حرف خیلی بدی تلقی ‌شد؟ چه زمانی که من گفتم چه زمانی که آقای روحانی مطرح کرد، چرا مباحث خیلی ساده، پیچیده تلقی می‌شود؟ مسایلی را می‌شود از خود مردم پرسید، مثل خیلی از جاهای دنیا که این کار انجام می‌شود. به قول آقای روحانی بعد از ٣٦سال یکی از اصول قانون‌اساسی که معطل مانده یک‌بار اجرا شود، بینیم چه می‌شود. البته اجرایش هم بستگی دارد که چگونه برگزار شود. همه اینها پیچیدگی خاص خودش را دارد. شاید آقای روحانی هم می‌خواست از این اهرم استفاده کند برای اینکه کار، مقداری جلوتر برود. آن زمانی که من گفتم، منظورم این نبود که حالا فردا بیایند و یک رفراندومی برگزار کنند. ولی بالاخره حداقل می‌شود با نظرسنجی‌های علمی نظرات مردم را فهمید. چیز پیچیده‌ای نیست که آدم بتواند نظرات مردم را بفهمد، چه در مسایل هسته‌ای و چه غیرهسته‌ای. حالا یکی‌ از روش‌ها هم همین انتخابات و رایی است که مردم می‌دهند. مواضع آقای روحانی در مورد جریان هسته‌ای از زمان آقای خاتمی تا بعد از آن دوره روشن بوده، کتاب نوشته و حرف زده و در صحبت‌های دوره انتخاباتی نظراتش را گفته است، ‌مردم هم با توجه به نظرات مطرح‌شده از سوی ایشان رای دادند که مسایل‌شان ان‌شاءالله حل شود، چه مساله هسته‌ای و چه سایر مسایل.  ‌حالا تا اینجا مشخص است که مردم چه می‌خواهند و آقای روحانی چه می‌خواهد، اما هر واژه‌ای که از دهان رییس‌جمهور خارج می‌شود، چند نطق میان دستور و یک موج رسانه‌ای به دنبالش ایجاد می‌شود.  از مخالفان آقای روحانی چه انتظاری دارید؟ انتظار دارید بیایند و بگویند حمایت می‌کنیم! اصلا انتظار دیگری نباید از آنها داشت غیراز اینکه بیایند و این کار‌ها را بکنند. البته خیلی روشن نیست که پشت این داد و فریادها، دلسوزی برای کشور است یا چیز دیگر. ممکن است واقعا تشخیص‌شان این باشد که برای خیر و صلاح کشور باید همین راه را بروند. به‌هر‌حال هر چه باشد مهم نیست و نباید مورد اعتنا قرار گیرد.  ‌شاید تحلیل برخی از جریانات این است که چون دولت تمام تخم‌مرغ‌هایش را در سبد هسته‌ای گذاشته، اگر این را بزنیم و این توافق شکست بخورد، دولت روحانی اولین دولت چهار‌ساله جمهوری‌اسلامی‌ایران خواهد بود. می‌خواهم ببینم این چقدر محتمل است؟  شکست یا پیروزی آقای روحانی بر سر امر هسته‌ای، هیچ نسبت مستقیم و پررنگ و تعیین‌کننده‌ای با مخالفت یا موافقت جریان رادیکال راست ندارد.  ‌بالاخره می‌گویند اگر این شکست بخورد ما چهار‌ساله می‌توانیم برگردیم.  به چه دلیل اگر شکست بخورد می‌توانند برگردند؟ اگر مذاکرات شکست بخورد مردم بخش عظیمی از مشکلات کشور را مرهون عملکرد گذشته این آقایان می‌دانند و چه‌بسا بیش از گذشته به اینها بدبین شوند.  ‌بحث این است که اگر بحث هسته‌ای را نتواند جمع بکند، گشایشی در اقتصاد رخ نمی‌دهد و آن‌وقت می‌شود سر چهار‌سال در واقع سازماندهی کرد و برگشت.  آقای روحانی و دوستان‌شان هم می‌گویند اینها نگذاشتند. در کل خیلی تاثیری ندارد و چنانچه سخنان آنها در مردم اثربخش بود و دوباره به قدرت رسیدند باز هم مساله‌ای نیست چرا که مردم، خود این آقایان را بر سرنوشت خویش مسلط کرده‌اند. «ان‌الله لایغیر ما بقوم حتی یغیروا ما بانفسهم» ‌ با‌توجه به این یک‌سال‌و‌نیمی که از دولت آقای روحانی گذشته و همه این فراز و نشیبی که داشته، مردم نسبتشان با دولت روحانی و رفتارهای انتخاباتی بعدی چیست؟ می‌خواهم بدانم که اصلاح‌طلبان چه برآیندی دارند از نگرش مردم نسبت به دولت؟  در انتخابات٩٢ بسیاری از مردم با عشق و علاقه رای دادند. آنها احساسشان این بود که باید رای دهند. اما الان بعد از گذشت یک‌سال‌واندی باید با نظرسنجی‌های علمی و مکرر نظرات مردم را دریافت. البته متاسفانه رفراندوم که هیچ، ما از نظرسنجی‌های علمی شفاف و در منظر عامه مردم هم محروم هستیم. تنگناهای معیشتی و اقتصادی در زندگی بخشی از مردم نگران‌کننده است و می‌تواند در انتخابات بعدی تاثیر‌گذار باشد اگرچه شاید بسیاری از مردم از تنگناهای دولت هم کم‌وبیش آگاه باشند. شاید بسیاری از مردم به‌ویژه رای‌دهندگان، از دولت و رییس‌جمهور انتظاراتی داشته‌اند و امروز بدون لحاظ کردن موانع موجود مایوس شده باشند و چه‌بسا همین مسایل در انتخابات آینده و رای آنها هم بی‌تاثیر نباشد. البته بدون داشتن اطلاعات دقیق میدانی قضاوت کردن نسبت به نظرات مردم و رفتار آینده آنها صحیح نیست.  در همین‌جا لازم می‌دانم نکته‌ای را متذکر شوم‌ گرچه ارتباط تنگاتنگ هم با سوال شما ندارد. ما شاهد هستیم که از تریبون‌های گوناگون به نام مردم سخن گفته می‌شود که هیچ‌کدام پشتوانه واقعی‌اش روشن نیست. در برخی تریبون‌ها یا رسانه‌ها می‌‌گویند، مردم این را می‌خواهند، نظر مردم این‌گونه است مردم چنین و چنانند این مردم کدام مردم هستند؟ مردم یعنی ٥٠٠نفر؟ پنج‌میلیون‌نفر؟ ٥٠میلیون‌نفر؟ بر چه اساسی می‌گوییم مردم این را می‌گویند؟ اینکه می‌گوییم مردم، یعنی دقیقا چه کسانی. مردمی که به دنبال اشتغال به هر سو می‌روند و کار پیدا نمی‌کنند؟ مردمی که برای تامین گذران روزمره زندگی از بامدادان تا شامگاهان دنبال لقمه‌نانی هستند و در پایان ماه از پرداخت اجاره‌خانه و سایر هزین... الخ